Dit is de top voor de laatste uitdaging van de groep ArtQuiltsAroundTheWorld:
De uitdaging was 'doors' (deuren) en hij moest vandaag af zijn. Nou was ik van plan om hem machinaal te quilten, steentjes om alle deuren heen, deurknopjes en brievenbusjes en dan zou dat vandaag af zijn wel lukken. Maar nu ik de top zo zie begin in te twijfelen; wordt het dan niet veel te druk en zou ik niet veel beter met de hand wat subtiele lijntjes kunnen quilten?
This is the top of the last challenge of ArtQuiltsAroundTheWorld. The challenge was doors and it had te be finished today. I planned to quilt it by machine, little stones around the doors, doorknops and postboxes and then it would be finished today. But now I am getting second thoughts, is the quilting I planned not much too busy and wouldn't it be better if I just did some subtile quilting by hand.
De dagboekquiltgroep heeft een nieuw blog: http://dagboekquilts-afier.blogspot.com/. Een blog waar alle leden hun quiltjes kunnen laten zien en waar iedereen van mee kan genieten.
Behalve het fotograferen van domme advertenties heb ik me ook nog met iets ander bezig gehouden, namelijk met het de was eruit strijken en eruit wassen van mijn turquoise batiklapjes.
Ik vind ze erg licht uitgevallen, ik vraag me af hoe dat komt. Misschien omdat ze niet warm genoeg hebben gestaan bij het verven, maar het kan er ook mee te maken hebben dat ik ze drie keer (!) bij 95° heb moeten wassen om alle was eruit te krijgen. Ik denk zelf eerlijk gezegd het eerste (hoewel al dat hete wassen zeker meegespeeld zal hebben), want het geel is wel goed geworden.
Apart from photographing stupid advertisements I also did something else, I ironed and washed the wax from my aqua blue fabrics. I think they turned out quite light. I wonder why this is, perhaps they haven't been warm enough during the dyeing process or perhaps they didn't like to be washed three times at 95°C (203° F). I think it is the not having been hot enough (allthough the hot washing hasn't been good too) because the yellow turned out allright.
Omdat DH geen 'kleeftroep' op de brievenbus wil, hebben wij geen nee-ja sticker en krijgen we elke week een enorme hoeveelheid reclamefolders. Die verdwijnen altijd keurig in het oud papier, maar ik blader ze meestal wel even snel door. In een foldertje van de dierenwinkel zag ik dit:
Een kat-aanbel-device, het moet niet gekker worden. Nee, je hebt geen kattenluik meer nodig, maar wel een gekke gerritje die elke keer de deur opendoet omdat er wordt aangebeld. Door de kat......
Ja duh, wij hebben ook geen kattenluikje in de buitendeur zitten en onze Sifra komt in het algemeen prima naar binnen, die miauwt namelijk gewoon, helemaal vanzelf, zonder ingewikkeld electrisch apparaatje. Ze moet alleen af en toe even wachten totdat wij haar gezien of gehoord hebben.
This is an ad for a device that makes your doorbell ring when your cat is sitting in front of it. Ridiculous.
Gisteren was weer de quiltkletsers bee in Vreeland. Voor het derde jaar alweer georganiseerd door Marjon en hopelijk een jaarlijks evenement, want het is heel erg gezellig.
Na wat vertraging op de heenweg door een bus met pech was ik om 10:15 in Vreeland. Ik dacht dat ik de laatste zou zijn, maar dat viel mee, de laatsen kwamen pas tegen elven aan, dat waren Shirley en Miranda die een toeristische route hadden genomen. Na her en der wat nieuwe mensen te hebben leren kennen en wat bekenden te hebben begroet, ben ik de winkel gaan bekijken, waar ik op zich heel snel klaar mee was, want ze hadden echt helemaal niets dat ik leuk vond (en ik was niet de enige met dat 'probleem').
Toen om elf uur iedereen er was werd er door Ingrid een workshop gegeven, het maken van een kerstornamentje. Een tijdje geleden heb ik besloten dat ik alleen nog maar aan workshops meedoe als het resultaat ervan iets is dat mij aanspreekt, anders besteed ik mijn tijd liever aan 'iets nuttigs', namelijk het afmaken van mijn Sylvia's Bridal Sampler, dus tijdens de workshop ben ik verder gegaan met de sterren voor de rand, ondertussen kletsend met Jaqueline en Kitty (de sterren waren al voorgeknipt, dus ik kon ze onder het kletsen wel op de goede manier aan elkaar naaien, dit in tegenstelling tot iemand anders aan onze tafel, die effectief niet één maar twee kerstmannetjes heeft genaaid....).
Om half één mochten we naar een andere zaal voor een lunchbuffet. Dat was weer geweldig, je zou bijna alleen voor de lunch al naar deze bee gaan.....
Na de lunch was er de show en tell. Ik zat aan de tafel vooraan en heb voor de verandering eens niet geprobeerd om de hele quilts op de foto te krijgen (dat lukte nl niet) maar juist de ménsen die hun quilt laten zien, met het idee dat anderen de hele quilts wel zouden hebben gefotografeerd.
Veel te snel al was het vier uur en moesten we weer naar huis.
Toen ik eergisteren de collage van Engelse deuren aan het maken was, vond ik het eigenlijk best wel suf dat ik helemaal naar Engeland moest voor een paar foto's van bijzondere deuren. Om de één of andere reden is in het buitenland alles bijzonder, zelfs gewone voordeuren, maar wat als ik nu eens met een 'toeristisch oog' door Gorinchem zou fietsen? Het was mooi weer, dus dat heb ik gedaan en binnen drie kwartier had ik deze deuren gevonden (onze eigen deur zit er ook bij).
The day before yesterday, when I was making my English doors collage, I wondered why I had to travel all the way to England, just to take some pictures of doors. When away from home you look at things in a different way, but what would happen if I just looked at doors in Gorinchem (where I live) in the same way. The weather was good, so I did, less than an hour yielded this collection of doors (our door is in it too).
Het huidige thema voor de groep ArtQuiltsAroundTheWorld is deuren.
Dit zijn foto's van deuren in Engeland, ik maakte ze tijdens mijn bezoeken aan Birmingham (de deuren zijn niet in Birmingham, maar in Woodstock en Oxford).
Let vooral ook op het bordje op de blauwe deur:
The current theme for ArtQuiltsAroundTheWorld is doors. On the picture are doors I saw in England during my two bus trips to Birmingham (the doors are not in Birmingham but in Woodstock and Oxford). Mind the sign on the blue door.
Vandaag kreeg ik een mailtje van Marjolijn, dat ze een verrassing voor mij had op haar website, ik heb een "Versatile blogger award" van haar gekregen:
Als je deze award accepteert dan komen daar wel verplichtingen bij. In de eerste plaats zeven dingen over jezelf vertellen die je nog niet eerder op je blog gepubliceerd had.
Hemeltjelief, zeven dingen! Jullie weten alles al! Dat is natuurlijk niet helemaal waar, er zijn wel dingen die ik niet op mijn blog heb staan, maar dat was niet voor niets, daar zijn bijvoorbeeld andere mensen bij betrokken die er niet voor kiezen om op het net gezet te worden.
Maar goed, ik zal mijn best doen.
De allereerste poes die ooit bij mij in huis woonde, heette "Witte Poes". Het was een aanloper waarvan we eerst dachten dat hij grijs was, zo vies was hij. Hij heeft jaren bij ons gewoond, maar is altijd een zwerver gebleven, eens in de zoveel tijd ging meneer een weekje de hort op, jagen op het landje aan de overkant.
Onze tweede poes heette "Tweety". Genoemd, door de mensen van wie wij hem kregen, naar het beroemde vogeltje omdat hij als kitten zo'n groot hoofd had en zo'n klein lijfje.
Alletwee deze katten woonden in mijn ouderlijk huis, waar ik woonde met mijn ouders, mijn zusje, één of twee katten en een wisselende verzameling van dieren; woestijnratten, een cavia, een schildpad en een konijn.
Hoewel ik alle dieren nog steeds heel leuk vind, hebben wij alleen een poes, door omstandigheden (astma in de familie) zit een hele menagerie er niet in.
Eén van de weinige dingen die ik echt niet lekker vind is koffie, doe mij maar thee.
Maar ik hou dan weer niet van ´smaakjes´ zoals ananas, bosvruchten, meloen, kers etc. De enige smaakjes die ik wel lekker vind zijn citrussmaken en verder de verschillende soorten thee (lapsong suchong, earl grey, darjeeling etc)
Mijn favoriete ´frisdrank´ is grapefruitsap, op grote afstand gevolgd door sinaasappelsap. Al die andere dingen zoals appelsap, fanta, cola, dubbeldrank enzovoort zijn aan mij niet besteed, dan drink ik liever thee.
Het tweede deel van de Award verplichting is het doorgeven van het ding aan twee mensen. Dat klinkt heel makkelijk, maar de moeilijkheid hiervan is dat je hem aan zoveel mensen door kunt geven dat het moeilijk is te kiezen (je wilt niemand overslaan en je loopt het risico dat iemand hem dubbel krijgt).
De eerste award geef ik door aan mijn vriendin in België: Sommeke. Ik kan heel veel redenen verzinnen waarom, maar de belangrijkste heeft toch wel te maken met haar grenzeloze liefde voor haar poezen en dan vooral haar tandeloze Ukje.
De tweede geef ik aan Lynn, een Amerikaanse quiltster die ik erg bewonder vanwege de totale vrijheid waarmee zij werkt.
En nu maar hopen dat ze hem alletwee aannemen.
Today I received an email from Marjolijn, she has given me the ´Versatile blogger award´. This award comes with two obligations. First, one has to mention seven things that haven´t been published on this blog yet.
My first cat was called ´white cat`. He arrived on our doorstep one day looking gray because he was very dirty.
My second cat was called ´Tweety´, after the cartoon bird because when he was a kitten his head was big and his body small.
Both those cats lived in my parental home, together with me, my sister, my parents and a lot of other animals (guinea pigs, a rabbit, a tortoise, gerbils).
Allthough I like animals a lot, I now just have Sifra, because there´s asthma in the family.
I do not like coffee, I like tea.
But I don´t like artificial flavors like forest fruits or pineapple, just regular flavors or citrus.
My favorite beverage is grapefruit juice.
The next obligation that comes with this award is passing it on to two people. Of course I know lots more, so I just picked two. The first one goes to Sommeke, my quilting friend from Belgium and a great cat lover. The second one I give to Lynn, an American quilter who I admire greatly for the free work she makes.
Deze stoffen heb ik twee keer met was bewerkt en geverfd. Dit gaat op zich goed, maar je moet met het uitspoelen van de verf van het eerste verfbad wel heel voorzichtig doen, want anders laat de was van de eerste verfgang voortijdig los. En het is trouwens ook niet echt briljant om de emmertjes met verf en stof in de zon te zetten, het wordt dan behoorlijk warm en door het lage smeltpunt van de sojawas smelt de was dan toch een beetje.
Het leuke is, dat je achterstevoren werkt, de figuren die je het eerste aanbrengt na het uitspoelen natuurlijk op de voorgrond komen. Op zich logisch, maar als je de stof dan uitspoelt dan is het resultaat toch verrassend. DH was ook heel nieuwsgierig hoe dit nu uit zou pakken en zijn reactie was "hé, dat ziet er wel grappig uit".
And this are the fabric I batikked and dyed twice. If you want to do this you have to be really carefull when rinsing out the excess dye of the first dye bath in order not to damage the first layer of wax too much. It is also a good thing not to put your vats of fabric and dye in the sun, they get too hot, melting the wax a little. The fun part is that you work upside down, the motifs you apply first come in front.
Inmiddels heb ik een deel van de lappen die ik met behulp van soja was heb gebatikt uitgespoeld en 'ontwast'. Theoretisch gezien zou je de was er helemaal met de wasmachine uit kunnen wassen, maar ik heb het ergste er toch maar eerst met oude kranten uitgestreken. Daarna heb ik de lappen op 95° uitgewassen (en er daarna nog een witte was achter aan gedaan om zeker te zijn dat er geen was in de machine was achtergebleven). De stof is mooi soepel geworden, het voelt gewoon aan als stof, niet zo stijf als toen ik met gewone was had gebatikt. Een nadeel is wel dat de was door het lage smeltpunt (?) wel sneller los laat dan gewone was, dus je moet er wel voorzichtig mee zijn (vooral als je een tweede keer wilt verven moet je de verf van het eerste verfbad met beleid uitspoelen).
Dit zijn de stoffen die ik één keer heb geverfd, onder de foto's staat wat voor keukenspul ik heb gebruikt om de was aan te brengen.
Schuimspaan
Spiraalding en pasta-tang
Spiraal en ovalen lepel met 3 sleuven
Spiraal en eierklutser
Spiraal en schuimspaan
Eierklutser en ovalen plastic schuimspaan
Spiraal
Spiraal en plastic schuimspaan
En dit is de meeloper:
This are the first fabrics I dyed with the soy wax batik technique. Contrary to regular batik wax, the soy wax is very easily removed, leaving a fabric with a nice soft hand. I used various kitchen implements to apply the wax.
Dit is mijn abstract challenge quiltje voor deze maand, het thema was "ritme".
Handgeverfde katoenen stoffen, machinaal gepatcht en gequilt / geborduurd, 21 x 21 cm.
Hoewel het duidelijk voldoet aan het thema, moet ik nog even nadenken of ik dit wel abstract genoeg vind.
This is my abstract challenge quiltlet for this month, the topic is "Rythm" Handdyed cotton fabrics, patched and quilted / embroidered by machine, 8" x 8" (21 x 21 cm). Allthough this obviously meets the topic, I doubt whether it is abstract enough for my taste.
Dit is mijn quiltje dat ik maakte voor de groep ARTfor12. Het, door ondergetekende bedachte, thema is India. Het eerste waar ik aan denk als ik aan India denk is, in tegenstelling tot de meeste mensen, armoede, discriminatie en kinderarbeid (en nee, dat is niet omdat ik pessimistisch ingesteld ben, maar als je daar wekelijks over hoort dan krijg je dat) en daar wilde ik in mijn quiltje iets mee doen, zonder er gelijk een heel zwaar verhaal van te maken.
Op het internet vond ik hier een foto van jonge kinderen die in een stenenmakerij werken.
Dit soort dingen is in India wettelijk verboden, maar helaas komt het toch nog steeds voor.
Het regelmatige patroon van de stenen heb ik gebruikt in mijn quiltje, in mijn stofvoorraad vond ik twee geroeste stoffen, waar ik het patroon van de stenen overheen heb gequilt. En omdat er in India natuurlijk ook mooie en indrukwekkende dingen te vinden zijn, heb ik er een fototransfer van de Taj Mahal bij gedaan.
(Wil je meer lezen over kinderarbeid in India, klik dan hier).
This is the quilt I made for the topic "India" for our group ARTfor12. The things that are connected with India are childlabour, discrimination and poverty. Not because I am a pessimist, just because I hear about those things weekly. I was inspired by the picture with the children in the brick factory (which I found here) and used my own (rust) dyed fabrics. To bring some beauty in the quilt I added the Taj Mahal. (If you want to read more on this subject, click here)
zat ik al om zeven uur 's ochtends op de fiets op weg naar het station om op tijd te zijn voor de opening van de algemene quilttentoonstelling in Deventer van het quiltersgilde. Omdat je nooit weet hoelang de bus van Gorinchem naar Utrecht er precies over doet, had ik een kwartiertje speling ingecalculeerd. Dus deed de bus er een kwartier korter over dan gepland, waardoor ik een half uur te vroeg in Utrecht was en (omdat ik maar gelijk in de trein naar Deventer was gestapt) ook een half uur te vroeg in Deventer. Omdat dat veel te vroeg was om de kerk al in te komen, ben ik maar wat rond gaan lopen, op zoek naar de quilts in de etalages van winkels. Ik heb er een aantal gevonden, allemaal traditioneel en wat ik ook zag was dit:
Door een brand was een pand in een winkelstraat verwoest en daarna gesloopt, wat natuurlijk heel triest is, maar het verval wat het liet zien is fascinerend.
Om tien over half tien mochten we de kerk in, na een kopje koffie en thee werd de tentoonstelling geopend door de voorzitster van het quiltersgilde en door een mevrouw van een centrum voor textielonderzoek die, in het kader van het thema van de tentoonstelling: multicultureel, een demonstratie hield van op welke manieren je allemaal een hoofddoek kunt omdoen (veel!). De tentoonstelling was zoals een tentoonstelling van het gilde eigenlijk altijd is: voornamelijk traditionele quilts, maar ook wat modern werk en er was natuurlijk de presentatie van de groepen 8 (waar ik in zat) en 9 van quilten speciaal. Ik had mijn fototoestel bij me en heb wel wat foto's gemaakt, maar die mag je van het quiltersgilde niet laten zien en dat doe ik dus niet. Wat ik wel kan laten zien is mijn eigen quilt, kijk hier sta ik bij mijn eigen quilt, een soort Margeeth-verdubbeling.
Ik ben door verschillende mensen aangesproken of ik het was die op de quilt daarachter stond, dus hij lijkt in ieder geval.
Yesterday I visited the annual show of the Dutch quiltersguild. Because I arrived much to early at the church where the show was located, I strolled a bit in the streets of the city where the show was, Deventer. I found a lot of quilts in shop windows but also a kind of sad sight, due to a fire a building had to be demolished, leaving a nasty gap. Which happened to have quite fascinating walls. The show was as expected, a lot of traditional quilts and some modern work. I didn't take a lot of pictures which I am not allowed to show you, but what I can show you is my own quilt, with me in front of it (kind of a double Margeeth). Several people approached me to ask whether it was me on the quilt.
Vanaf vandaag tot en met woensdag is de algemene tentoonstelling van het Nederlandse quiltersgilde. Ik 'hang' (bij quilten speciaal) dus ik mag naar de opening, vandaag om 10:00 uur. Voor meer informatie (openingstijden etc) over de tentoonstelling, klik hier.
Gistermiddag ben ik in mijn lunchpauze nog even bij de kringloop in de bestekbak gedoken en heb daar deze (potentiele) batikattributen gevonden:
Dat ding met de bruine steel is dus de egg-beater, oftewel eierklutser in goed nederlands.
Yesterday at my lunchbreak I went into the secondhand shop and found this cutlery, which I can (hopefully) use for batik.
Gisteren was er weer stoffenspektakel in Gorinchem. Ik vind het altijd wel leuk om daar even te gaan kijken en nu het in dezelfde stad is waar ik woon en ik er dus niet voor hoef te reizen is het natuurlijk helemaal makkelijk om even langs te wippen (het is ooit ook wel een paar keer in Tiel geweest, maar liep nooit echt geweldig en toen er een keer na een hele dag gietende regen wel heel erg weinig was verkocht waren de verkopers dermate chagarijnig dat ze daar nooit meer wilden staan).
Geheel volgens verwachting waren er ook dit keer voornamelijk kramen met kledingstof, maar er waren twee kramen die ook quiltstof verkochten. Eén kraam met wat oudere officiele quiltstof vanaf 2 euro tm 10 euro per meter in verschillende gradaties van lelijkheid (ruwweg gezien was er een omgekeerd evenredig verband tussen lelijkheid en prijs, de stoffen van 2 euro waren echt gruwelijk) en een kraam met katoenen stof met frisse kleuren van 1.50 breed (geen officiele quiltstof dus, maar wel geschikt om mee te quilten).
Bij verschillende kramen zag ik gepatchte stof voor luie quiltsters:
Vierkantjes:
Ruiten:
en er stond ook een kraam met sjaals waarin twee crazy quilt lookalikes hingen:
Ik heb geen stof gekocht (had niks nodig en zag ook niets moois), wel 2,50 meter hobbs, een pakje naaimachine naalden en deze twee cactusvijgen bij de islamitische groentewinkel:
En toen ik thuis kwam scheen het zonnetje, dus kon ik mooi alsnog mijn batik lapjes in de verf zetten (in de zon warmt het lekker op en werkt de procion beter):
Yesterday I visited a fabric market in the town where I live. As expected they had a lot of fabric, mostly for making clothes but also some quilting fabrics. At several stands, I saw patched fabric (for lazy quilters) and one stand had two beautifull crazyquilt like shawls. I didn't buy any fabric (didn't need it and didn't see anything I fancied), just some cheap Hobbs, a packet of machine needles and two cactusfruits at the islamic grocery. When I returned home the sun was shining, so I got to put my batiks in the dye solutions after all.
Eén van de workshop bij de cursus quilten speciaal was batikken (dooe Els van Baarle). Nou vond ik dat op zich heel leuk, maar wat een geknoei en geklieder om de was er weer uit te krijgen. Strijken tussen kranten papier en uitkoken in water leverde stof op die nog steeds een beetje vettig aanvoelde (dat schijnt ook iets te maken te hebben met het feit dat we vanwege de tijd met verf met strijkfixatie moesten werken in plaats van met procionverf trouwens) en dat vond ik maar niks. Nou had ik al van verschillende mensen gehoord dat het veel handiger is om te batikken met "soja was" in plaats van met gewone was (van bijen gemengd met paraffine omdat de soja was er tenminste uit gaat als je klaar bent, dus toen ik bij de quiltshow in Birmingham pakjes'"soy wax" zag liggen, heb ik gelijk een pond meegenomen om het eens uit te proberen. Onder het motto "als je iets koopt dan moet je het gebruiken ook" ben ik toen ik vorige week woensdag toch naar de kringloop ging om nu eindelijk eens die doos spullen weg te brengen die al weken klaar stond, heb ik gelijk gekeken naar iets om het in te smelten. Ik was op zoek naar een elektrische fonduepan want dat zou handig zijn; die hadden ze niet, maar wel een soort miniatuur frietpannetje met een schaalverdeling die begint bij 80°C voor het enorme bedrag van 2 euro dat volgens mij net zo goed toepasbaar was, dus heb ik dat maar aangeschaft.
Eergisteren was het mooi weer, dus heb ik de oude tafel in de tuin afgedekt met plastic en een stuk Ditte stof (een zogenaamde meeloper) en ben maar eens aan het experimenteren gegaan.
Rechts op de hoek zie je het frietpannetje staan, ik heb verschillende keukenspullen gebruikt om de was mee te stempelen en zowel op witte als op lichtgekleurde stof (zoals de roze op de foto) gewerkt. Het spiraalvormige ding (geen idee wat het is, het kostte 20 cent bij de kringloop), gaf het mooiste effect, op de voet gevolgd door een grote metalen aardappelstamper die niet op de foto staat (DH, bij het zien van mijn met was bewerkte stoffen "heb jij de aardappelstamper gebruikt?"). De zwarte aardappelstamper die wel op de foto staat deed het op zich ook wel aardig, hoewel dat wel lastiger was om mee te werken omdat het materiaal veel slechter warmte geleidt dan metaal. Omdat het vrij lang duurde voordat de was smolt en ik 's middags weg moest, kon ik de stof jammer genoeg niet meer in de verf zetten en gisteren was het veel te koud (en dan werkt de procion minder goed), dus hopelijk wordt het nog wat warmer en lukt het nog een keer voorhet winter wordt (binnenshuis verven kon in Tiel wel, maar hier helaas niet meer, in Tiel had ik een oude keuken met een extra blad waar ik dit soort kliederdingen kon doen, hier hebben we een u-vormige keuken waar gewoon geen ruimte is om al de potten met stof in verf neer te zetten).
The day before yesterday I spent experimenting with soy wax. I really like batik but hate fuss of moving 'normal' batik wax gives, so when I spotted some soy wax at the festival of quilts I bought some right away. Last week I found a little electrical frying pan at the goodwill store to melt the wax in, so the day before yesterday I took some kitchen utensils and started experimenting. Unfortunately I could not put the waxed fabric in the dye that same day because I ran out of time and now it is just too cold and wet, so the actual dyeing will have to wait for better weather.
Hoogstwaarschijnlijk heb je het al eens gezien of gehoord, de reclames waarin de nieuwe OV-chipkaart wordt aangeprezen. Dat het zo handig is, dat je nooit meer een kaartje hoeft te kopen en dus ook nooit meer je trein zult missen (oh nee, heb je al eens achter iemand gestaan van wie de kaart niet werkt en die dus honderd keer piiiiieeeeeeppp, dat ding langs het apparaat staat te halen?) .
Nou reis ik tegenwoordig altijd met de Q-liner (een spitsbus) op en neer van Gorinchem naar Utrecht en die reis kun je op 3 manieren betalen.
1. Je kunt een gewoon kaartje kopen, dat kost 9,40 euro voor een retourtje:
2. Je kunt (nu nog) ook een strippenkaart gebruiken, dat zijn 8 zones en kost dus 9 strippen = 4,50 euro plus 1 euro spitstoeslag is 5,50 euro voor een enkele reis, retour dus 11 euro.
3. En, je kunt je OV-chipkaart gebruiken, dan kost een enkele reis je 6,68 euro, dus voor een retourtje ben je dan maar liefst 13,36 euro kwijt!
Dus, beste mensen van de OV-chipkaart, jullie kunnen nog zoveel reclame voor dat ding maken, deze dame stapt pas over als het echt niet anders kan! (en dan beweren 'ze' nog ijskoud dat het reizen niet duurder wordt door die chipkaart)
Eergisteren lag er een envelop uit Engeland op de mat, met daarin de miniatuurquilt die ik naar Birmingham had gestuurd. Eerlijk gezegd was ik toch stiekem wel een klein beetje opgelucht, want omdat al een tijdje op verschillende blogs te lezen was dat er quilts weer thuis waren gekomen begon ik te vrezen dat ze mijn miniatuurquilt misschien naar dezelfde plaats hadden gestuurd als de mini van Sonja die vorig jaar op de tentoonstelling had gehangen (en die nog steeds niet terug is?), maar gelukkig had ik me weer voor niks zorgen gemaakt.
Behalve de quilt, zaten er ook nog drie juryrapporten in de enveloppe, van Michelle Walker, Jennie Dobson en iemand wiens naam ik niet kan ontcijferen (het ziet eruit als J Chedrall). Ik ben erg blij met de juryrapporten, ik heb 4x excelent, 15x good en 5x satisfactory gekregen, dat zouden we vroeger op school een goed rapport hebben genoemd. En alle drie de juryleden hebben de moeite genomen om iets bij de opmerkingen te schrijven:
Good pictorial scene. Use of textual stitches gives good interpretation of theme. (M. Walker)
My compliments on your decision to piece your binding to match the quilt center 'discret a' (dat kan ik dus niet goed lezen) worth the effort. (Jennie D.)
Lovely idea giving immediate impact of flowering time. Good use of colour. (J. Chedrall of iets wat er op lijkt)
Nou quilt ik natuurlijk voor mezelf, maar het is toch leuk om te lezen.
The day before yesterday the miniature quilt I sent to the festival of quilts in Birmingham returned home. Secretly I was a little relieved, because it took a bit longer then other quilts from people I know to return to me and I started to fear it got lost in the mail (like Sonja's did last year). Apart from the quilt there were three (!) jury reports in the envelop, which I am quite pleased with. I got times excelent, 15 times good en 5 times satisfactory, so that's good. All judges also took the trouble to put something in the judges comment box (which can be read in blue in the dutch text of this post). Of course I quilt primarily because I like doing it, but I do like to read this.
Dit is mijn quilt voor de abstract challenge van augustus, met als thema 'Unity' (éénheid):
Om de één of andere reden deed dit thema me aan vlaggen denken. De Amerikaanse vlag (het zijn per slot van rekening de 'United states of America'), de Engelse vlag die de 'union jack' wordt genoemd en de vlag van de Europese gemeenschap, de unie waarvan mijn land lid is en die toch ook bedoeld is om meer een éénheid van Europa te maken (ok, voornamelijk op economisch gebied, maar toch). Dus dat is mijn quiltje geworden.
Op de ondergrond die ik afgelopen woensdag liet zien heb ik eerst een stukje van een blauw sjaaltje dat ik ooit eens bij de kringloop kocht gelegd,
waarna ik er met vliesofix 12 gele sterren heb opgeplakt
en er de kaart van Europa overheen heb gequilt.
Het vraagteken achter het woord 'unity' in de titel van dit blog is omdat ik zelf vind dat Europa helemaal geen eenheid is (en dan laat ik in het midden of ik dat goed of juist slecht vind, want dat is een politiek verhaal en hoort niet thuis op dit blog).
This is my abstract challenge quiltlet for august, the topic was unity. For some reason this topic made me think of flags. The american flag (I mean, it is the United States of America) or the the English flag the Union jack and the flag of the union my country belongs to, the European union. I put a piece of semi transparent fabric on top of the background I showed wednesday, then added twelve yellow starts and quilted the map op Europe on top of it. The question mark in the title of the quilt symbolizes the fact that it is questionable whether Europa actually is an unity.
