Stoffeltje stelt zich voor.

H-a-l-l-o, i-k b-e-n S-t-o-f-f-e-l, S-t-o-f-f-e-l d-e S-c-h-i-l-d-p-a-d. I-k p-r-a-a-t z-o l-a-n-g-z-a-a-m d-a-t e-r a-l-l-e-m-a-a-l s-t-r-e-e-p-j-e-s t-u-s-s-e-n d-e l-e-t-t-e-r-s k-o-m-e-n…..
Maar niet heus! Hihi, gefopt! Ik ben helemaal geen schildpad ik ben een klein kittenmeisje. Lief, knuffelig en helemáál niet langzaam. Ik heet Stoffel vanwege mijn mooie vachtje, ik ben een schildpadpoes met wit. Ik ben gevonden in een groot park, moederziel alleen doolde ik daar door de bosjes, roepend om mijn moeder. Hoe lang ik daar heb gelopen weet ik niet precies, best wel lang want ik had erge honger en was erg mager. Een zakje met botjes noemt mijn pleegvrouwtje me.
Nu ben ik veilig, ik krijg lekker eten, een warme kruik om op te liggen en héél veel aaitjes en knuffeltjes en ik geniet met volle teugen.

Stoffeltje

Ik weet niet of jullie het gevolgd hebben, het verhaal van de kat met de jampot? Die kat is helaas nog niet gevonden, maar er is wel een ander katje gered. Vandaag was er een vriendin van de voorzitster van Vzw Zwerfkat in nood II aan het zoeken en die heeft een kitten gevangen. Een mooi schildpadmeisje van 766 gram, zwaar ondergewicht, een zakje botjes. Die zit nu bij mij in de bench. Geen idee hoe oud ze is, die vriendin schatte haar op 3 maanden dus dat houden we nu maar aan.

Update Zoetermeer actie, kat met jampot op zijn snoet
Gistermiddag is een goede vriendin van onze organisatie naar Zoetermeer afgereisd, om het arme dier te zoeken waar heel Nederland over spreekt.
Sinds afgelopen zondag loopt er een hele angstige en uitgeputte kat rond met een jampot op zijn snoet die muurvast zit. Hij kan niet eten en drinken en zijn tijdklok tikt en tikt... Hij laat zich niet meer zien en het terrein waar hij zich bevindt is groot, heel groot.
Tijdens haar zoektocht kwam ze wel iets anders tegen... Een broodmagere kitten in the middle of nowhere. Dit kittentje had duidelijk ook hulp nodig, dus besloten we haar in ieder geval te vangen. Het duurde even, maar uiteindelijk kon onze vriendin haar lokken door het miauwgeluid van een mamapoes na te bootsen. Hebbes! Die lieten we in elk geval al niet meer gaan..
Maar geen teken van ons jampotkatje. Het dier breekt ons hart. Daarom hebben we besloten morgen weer vanuit Belgie naar Zoetermeer af te reizen. Ditmaal goed uitgerust vanwege de weersomstandigheden, nl. in skipak, boots, zaklampen en een grote thermoskan koffie. We gaan het donker in.
Maar deze kleine meid? Zij is veilig nu, we vonden opvang in dezelfde regio. Ze zit nu lekker warm en droog bij ons. Uiteraard gaan we ook nu weer op zoek naar een eventueel baasje. Stoffel? Jij had ook hulp nodig he meiske, welkom en we gaan jou nu lekker verwennen!
Maar ons jampotkatje laten we niet in de steek, we gaan er weer voor...

Zelfportret

 
Machinaal gepatcht en gequilt, handgeverfde stoffen.
Quilt ontworpen met behulp van het programma 'quiltassistant' van Arnoud Cosman, daarmee kun je paperpiece patronen maken van foto's.

Nieuwe batterijtjes.

Mijn enige aankoop op de patchwork en quiltdagen

was wel een hele grote. Een Q-snap frame. Mijn Dear Margeeth moest nog geregen worden en daar had ik het natuurlijk voor gekocht, dus ik kon het meteen uitproberen. Het was wel even een gedoe om hem erop te krijgen, ik heb eerst beneden samen met mijn geliefde echtgenoot de lagen op elkaar gelegd. Tourmalijn moest verbannen worden want die werd helemaal gek toen ik de achterkant op de vloer legde, daar wilde ze wel mee spelen. Toen de lagen eenmaal op elkaar lagen heb ik het aan de rand toch maar gespeld met wat knopspelden om te voorkomen dat het onderweg naar boven toch zou verschuiven. Daarna op het frame gelegd en de klemmen er om heen. Nu kon ik hem rijgen zonder over de grond te kruipen én ik kon de deur achter me dicht trekken zodat er geen katten op en in kunnen komen.

Ik ben er erg blij mee.

Mijn Wonky Jane is af,

nu alleen nog een goede foto.....

Ngalyipi Jukurrpa (Snake Vine Dreaming)

Toen we voor de Uitdaging het thema 'dromen' op kregen moest ik denken aan Aboriginal Art. Zo ongeveer om de hoek van mijn werk is het Aboriginal Art Museum Utrecht, dat kwam dus mooi uit. Ik ben daar in mijn lunchpauze een keer binnengelopen om te kijken of ik inspiratie kon opdoen  en maakte een foto van dit schilderij:

Ngalyipi Jukurrpa (Snake Vine Dreaming) van Betsy Napangardy Lewis (geboren circa 1925)
Acryl op doek.

Toen moest ik er natuurlijk nog wel een quilt van maken. Ik had natuurlijk een stukje van het schilderij kunnen namaken, maar dan wordt het toch een soort 'schilderen op nummer' en dat wilde ik niet. Het moest echt iets van mezelf worden én herkenbaar als quilt.
Eén van de kenmerken van een traditionele quilt is het herhalen van een blokpatroon, dat heb ik gebruikt in mijn quilt in combinatie met figuren geïnspireerd door het schilderij.

Handgeverfde stoffen, machinaal geappliceerd, gepatcht en gequilt.