Afscheid van Nicky.

Lieve Nicky,

Toen jij bij ons kwam was je al meer dan een jaar in opvang. Je was vreselijk ziek weggehaald uit ‘het horrorhuis’ in Dendermonde. Na een jaar goede zorgen was je wel een stuk opgeknapt maar je bleef chronisch ziek, een speciale zorgkat. Toen wij jou op kwamen halen schrokken we ons rot, wat was je mager en wat zag je vachtje er mottig uit. Eenmaal bij ons thuis moest je erg wennen, de eerste dagen bleef je vooral laag bij de grond en sliep je in de mandjes die we overal hadden neergezet. Toen je wat vrijer werd merkten we nog iets aan jou, je had hele stramme pootjes. Op de bank springen ging nog net, maar hoger toch echt niet. Door slim te springen wist je toch overal te komen waar je wilde zijn. Veel had je niet meer nodig, je wilde vooral veel slapen, vaak kleine beetjes eten en vooral heel veel aaitjes en knuffeltjes en dat hebben wij je allemaal kunnen geven. Wat ons wel opviel was dat je, hoewel je erg mager was, een vrij forse buik had die na verloop van tijd langzaam maar gestaag toch groeide. Een bezoekje aan de dierenarts bracht het slechte nieuws, je had verdikkingen op je lever en een groot gezwel in de buikholte, een maligme lymfoom. Dat is ongeneeslijk, we namen je weer mee naar huis met de belofte dat we je niet zouden laten lijden. We hebben nog twee weken van je kunnen genieten en toen was het klaar. Je buik was zo groot en dik geworden dat die je in de weg zat, je at nog maar muizenbeetjes en je liep niet meer maar zwalkte. Vanmorgen ben je rustig ingeslapen. Dag lieve Nicky, het was fijn je gekend te hebben.

Margeeth