dinsdag 23 november 2010

De afdeling huisnummering

Het huisnummer van mijn werk, is 4. Het is een gebouw waar nog een paar andere organisaties gevestigd zijn. Toen ik er kwam werken zat er een gewone deur in de pui en één brievenbus, waar de post van iedereen in kwam. Degene die er het eerste langskwam sorteerde de post op stapeltjes en nam zijn eigen post mee, dat werkte prima en was verder geen enkel probleem. Een paar jaar geleden werd het gebouw verkocht aan een andere eigenaar. Die vond de voordeur niet mooi genoeg, dus zette er een electrische schuifdeur in. Die ene brievenbus voor alle organisaties samen kon ook echt niet, dus kwamen er zes brievenbussen, met de letters a tm f. Die electrische deur vind ik zwaar overbodig, het kost alleen maar stroom en als die uitvalt dan moet je door de nooduitgang naar buiten.... De zes brievenbussen klinken leuk, nooit meer alle post in één bus en jouw post tussen dat van een ander uitvissen, of maar hopen dat iemand anders jouw post niet per ongeluk meeneemt. Maar helaas, de werkelijkheid blijkt weerbarstig. Dat ene lettertje (in ons geval e) is nogal moeilijk achter het huisnummer te plakken. Op alle niet officiële dingen is het geen punt, dat verander je gewoon, maar op bijvoorbeeld de inschrijving voor de kamer van koophandel, blijkt het toch anders te liggen. Huisnummer 4e bestaat namelijk helemaal niet en dan kun je er ook niet gevestigd zijn als bedrijf. De consequentie daarvan is dat er nog steeds post komt op gewoon nummer 4, onder andere van de ING (die vergelijkt de adressen namelijk met de inschrijving met de kamer van koophandel). In het verleden ging dit altijd goed, de postbode wist toch wel wie welk nummer had dus de meeste dingen met alleen het nummer 4 kwamen toch wel goed terecht en anders mikte hij het gewoon in één van de brievenbussen en omdat er ook wel eens een lettertje verkeerd terecht kwam, liet iedereen het deurtje van zijn brievenbus gewoon openstaan en kon je je post eruit vissen. Totdat de postbode werd vervangen door allerlei postbezorger (ja hoor, daar gaan we weer), die dus nergens vanaf weten, nummer 4 niet kunnen vinden en het voor de verandering eens niet dan maar gewoon ergens bezorgen, maar er zo'n sticker opplakken met onbestelbaar en het bij de retourpost doen. Tot nu toe is het daarna steeds toch gezien door een echte postbode, die er dan de "e" achter schreef en het alsnog liet bezorgen, maar ja, het is natuurlijk maar de vraag hoelang dat goed zal blijven gaan.....
Dus, gister heb ik een paar uur aan de telefoon gezeten met de gemeente Utrecht, steeds verder verzeild rakend in de krochten van de ambtenarij, want van zo iets geks hadden ze nog nooit gehoord. Uiteindelijk kwam er iemand met het lumineuze idee dat er ergens een afdeling huisnummering (ik verzin dit niet) schijnt te bestaan en ik kreeg er zelfs een telefoonnummer voor. Er werd niet opgenomen en ik vraag me ook af of dit wel echt bestaat of dat ik voor de gek wordt gehouden.....

 Het blokje is blok C4 van Dear Jane, tic tac toe, oftewel boter, kaas en eieren:


This is block C4 of Dear Jane, tic tac toe.

3 opmerkingen:

conny's quilts en creaties zei

Weer een bijzonder verhaal, ik moest er wel om lachen maar ik snap dat het in de praktijk wel lastig is....

Hannie de Beer zei

Heel ingewilleld allemaal en veel werk!.Dan is het rustiger om even een blokje voor de quilt te maken!

hannie zei

Het lijkt of ik wat seniel wordt met taalfoutjes,maar sorry! Niet goed opgelet!