Het laatste thema van de groep "
De Uitdaging" is "jeugdherinnering'. Nou vond ik dit op zich niet zo'n heel geweldig thema, voor je het weet rakel je dingen op die maar beter onopgerakeld kunnen blijven, maar ik wilde me niet door zo'n thema op de kop laten zitten en heb toch iets weten te maken. In het huis waarin wij totdat ik negen jaar was woonden, hadden we een perzikkenboom tegen de muur van de schuur staan. De boom was in leivorm gesnoeid en de muur lag op het zuiden, dus de perzikken kregen volop zon. Ze moeten heerlijk gesmaakt hebben, maar om de één of andere duistere reden kan ik me daar helemaal niets van herinneren. Wonderlijk toch dat geheugen.
en een detail
Handgeverfde stoffen, met een crazytechniek machinaal gepatcht en machinaal gequilt.
The last challenge in our group "De Uitdaging" is "a memory of your youth. I didn't much like this challenge, before you know it you stir into things that can better be left unstirred, but I didn't want a challenge to get the better of me, so I made something anyway. In the first house we lived in, we had a peach tree against the shed. The wall was facing south, so those peaches must have been delicious. Funnily, I do not remember anything about their taste. Amazing thing, the memory.
Handdyed fabrics, crazypieced and quilted by machine.
4 opmerkingen:
Het is inderdaad niet altijd prettig om minder leuke dingen op te rakelen.Maar uit ervaring weet ik dat het soms wel helpt om te verwerken. Het heeft je er gelukkig niet van weerhouden om er een kleurrijk en mooi werkstuk van te maken!
Je kunt de perzikken bijna proeven! Smaakvolle quilt
Lya
Wat een prachtige quilt! Knap gedaan!
Oh dit is een beeldje, mooi quiltwerk ook en een enig verhaal, hield je toen je klein was wel van perziken? Misschien heb je deze herinnering wel weggestopt, om de trauma van gedwongen perziken eten vergeten.
Een reactie posten