Koninginnedag

was toen ik nog een kind was altijd een hele gebeurtenis. Er was een optocht door de wijk, waaraan alle kinderen ook meededen, daarna gingen we naar de koningin op de tv kijken en 's middags waren er vaak spelletjes.

Dat gun ik mijn eigen kinderen uiteraard ook, maar om de één of andere reden is het hier totaal anders. In het verleden stonden we vroeg op, eerst een ballon halen (nu ongeveer) en dan met ballon en al verkleed naar de optocht. Na afloop van de optocht mochten de ballonnen worden opgelaten, jongste was zijn ballon al kwijtgeraakt voordat de optocht begon (brullen) en omdat de oplaatplaats een plein met grote bomen was, bleef de ballon van oudste natuurlijk in een boom steken (ook brullen).
Die optocht bleek een trieste bedoening te zijn, bestaand uit anderhalf kind en een paardenkop (terwijl het toch de optocht voor de hele stad zou moeten zijn). De optocht ging dan langs de kindervrijmarkt, waar dan de rest van de kinderen bleek te zitten om te proberen hun oude (kapotte) speelgoed te verkopen. En darmee is het ook gelijk duidelijk waarom er geen kip mee wilde lopen in de optocht, je kunt nou eenmaal niet én je spullen verkopen op de vrijmarkt én tegelijkertijd meelopen in een optocht. Die vrijmarkten hebben de rest van de koninginnedag gewoon de das om gedaan.

En zo ging het dus in voorgaande jaren, waarbij het met het jaar triester werd. Dus dit jaar is de kogel door de kerk: we gaan niet. We hebben dit 'slechte' nieuws heel voorzichtig naar de kinderen gebracht, maar die zaten er dus totaal niet mee, want het was toch niet leuk.

.

Om in stijl te blijven, is dit mijn abstract challenge quiltje van april vorig jaar. Het thema was "oranje":

Today we celebrate the birthday of our queen. Or, actually, it is the birthday of our former queen. This queen has her birthday on january 31, but because that is too early in the year to engage in folkloristic outdoor activities, she decided to keep the celebrations on her mothers birthday.

The quiltlet I made last year for the abstract challenge, the topic was "orange". On it is our queen, who is called Beatrix van Oranje (Beatrix of Orange).

Winkelleed en Familie reunie

Het is lente, dus is heb ik de kleren van de kinderen maar weer eens uitgezocht. Jongste krijgt de kleren waar oudste is uitgegroeid en een paar nieuwe dingen (anders is het 'niet eerlijk') en voor oudste moet er het een en ander worden aangeschaft. T-shirts en blouses heb ik al maar broeken en shorts, dat is een heel ander verhaal.
Ik ben al een hele tijd aan het proberen om passende broeken voor oudste te kopen. Ondanks het feit dat oudste niet echt mager is, is het zolangzamerhand onmogelijk om voor hem iets te kopen waar hij niet anderhalf keer inpast. Bij sommige winkels kun je broeken kopen met knoopsgaten-elastiek in de tailleband zodat je de broek passend kunt maken, maar dat houdt een keer op. Een derde van de totale wijdte van de broek met elastiek innemen gaat echt niet, dan krijg je een vreselijk lelijke prop. En het lijkt wel alsof de kinder kleren elk jaar wijder worden. En dan te bedenken dat er in sommige winkels zelfs ook nog kleren te koop zijn voor dikke kinderen, de zogenaamde XL collectie (daar past oudste makkelijk twee keer in). Bah, dit is gewoon discriminatie van kinderen met een normaal postuur.

En omdat dit toch een quiltblog is ook nog een blokje van de Dear Jane quilt: Dit is blokje C-12, Family reunion (familie reunie): Geen idee hoe Brenda nu weer op deze naam is gekomen.


This block C-12 of Dear Jane, Family reunion. It makes you wonder how Brenda has thought up this name.

I am having trouble finding trousers that fit for my eldest son. Allthough he isn't really thin, I cannot find trousers that he can fit in one and a half times. And this gets worse every year it is like childrens clothes go larger and larger. Ugh, this is starting to get ridiculous, children with normal sizes are discriminated.

Een nieuwe uitdaging

Natuurlijk hebben we toen we de laatste keer met de Dutch bagladies bijeenkwamen, weer een nieuwe uitdaging gekregen. Ditmaal verzorgd door Mieke. Dit was de opdracht:

TUINFEEST

Dit kan heel divers zijn bv.

• Het is een feest om in de tuin te zitten - werken
• Het is een feest om te zien hoe alles in de tuin groeit en bloeit
• Een feest in de tuin

En dit waren de lapjes die ze in de tas had gedaan:
Op de foto kun je dat niet zien, maar eigenlijk alleen de twee bovenste lapjes rechts het soort stof wat wij beschouwen als quiltstof. Onderaan liggen twee lapjes organza en de rest is gordijnstof, een soort vlaggendoek, iets wat lijkt op grof linnen en een paar hele enge synthetische stofjes waaronder een lichtgevend oranje lapje.

Best lastig om daar iets mee te verzinnen dus. Maar gelukkig had ik al min of meer een idee voor een quilt die ik wilde gaan maken voor de algemene tentoonstelling van het quiltersgilde in september. Het thema die jaar is 'dichter bij quilts'; dit klinkt nogal cryptisch maar er wordt mee bedoeld dat je een quilt maakt naar aanleiding van een gedicht (of een gedicht zoekt bij een quilt). In eerste instantie kon ik niks verzinnen, maar uiteindelijk had ik toch een gedicht gevonden én een idee voor een quilt om daarbij te maken.

Dit is het gedicht:

De bewondering

voor die bloemen is pijnlijk

voor mijn nekwervels

Het is een haiku, een japanse dichtvorm met drie regels van respectievelijk vijf, zeven en vijf lettergrepen. Deze haiku is geschreven door de dichter Nishiyama Sõin die leefde in Baiõ van 1604 tot 1682.

Omdat deze haiku over bloemen gaat en dus ook wel iets met een tuin te maken heeft, kon ik mooi twee vliegen in één klap slaan: een quilt maken voor de Dutch bagladies, die ik dan ook gelijk kon aanmelden voor de algemene tentoonstelling van het quiltersgilde.
De laatse bijeenkomst van de Dutch bagladies en dus ook het uitreiken van de tas met opdracht was op 22 maart en de deadline voor het insturen van foto's voor de algemene tentoonstelling is op 1 mei, dus ik ben gelijk begonnen met het snijden van 670 vierkantjes voor de achtergrond. De drie stoffen rechtsboven zitten daarbij, de rest van de vierkantjes is afkomstig uit mijn stash:

Inmiddels is de quilt zo goed als af (alleen de binding moet er nog omheen) en ik heb net de foto's en het aanmeldingsformulier op de bus gedaan. Hoe de quilt geworden is kan ik nu natuurlijk nog niet laten zien, dat doe ik, als de quilt mag hangen, pas na de tentoonstelling en anders na de volgende bijeenkomst van de Dutch bagladies.

When we had our last meeting with the Dutch bagladies, of course we received a new bag and a new assignment, this time from Mieke. This was the assignment: GARDEN PARTY which can be viewed as "it is fun to sit/ work in the garden", or "it is fun to look at everything that grows in the garden", or "a party that is held in the garden". The contents of the bag can be seen in the first photo. It isn't really clear on the picture, but none of the fabrics except the two on the top right can be considered as real quilting fabrics. The rest of them is curtain fabric, organza and some synthetic fabrics, one of which is a really bright orange. Quite difficult to use.

For our annual guild show, this years theme was "poetry and quilts". You are supposed to be inspired by a poem and make a quilt (or look for a poem that goes with an exsisting quilt). At first I couldn't think of a poem and a quilt but finally I did think of something I could do.

This is the poem:

The admiration

for those flowers is painfull

for my vertebrea

It is a "haiku", which is a formal japanes poem that has three lines of five, zeven and five syllables and it is written by the poet Nishiyama Sõin who lived in Baiõ between 1604 and 1682.
Because it is about flowers I could kill two birds with one stone, make a quilt for the Dutch bagladies and for the show of our guild.

We got this assignment at march 22th and the entry form for the show has to be in at may 1st, so I didn't have much time. I started that same afternoon with the cutting of 670 squares for the background. I used the three fabrics on the top right, the rest are fabrics from my stash. Today the quilt is almost ready, I just have to put the binding around it. Pictures have been taken and the entry form has been mailed today. And this is about as much as I am going to show you, the rest will come either after the show in september (if my quilt is accepted) or else after the next meeting of the Dutch bag ladies.

Leuke post

Vandaag bracht de postbode maar liefst drie leuke dingen voor me:

Twee sterren van de blok van de maand club, één van Riek:



en één van Marijke:

En een hele schattige ATC met sneeuwklokjes van Ria uit Haarsteeg:

Ria maakt sinds kort stoffen ATC's en had me een mailtje gestuurd of ik met haar wilde ruilen. Natuurlijk wilde ik dat wel, daar zijn ATC's tenslotte voor. Vandaag zat haar ATC al bij de post. De foto doet hem niet echt recht, in het echt is hij veel mooier.
Bedankt, Riek, Marijke en Ria en Ria, jouw ATC komt er aan.

Today the mailman brought me three nice things. Two star blocks from the block of the month swap and a really nice ATC from Ria. Ria has recently started making ATCs from fabrics and had sent me an email asking me if I wanted to swap. Of course I wanted that, that's what ATCs are for. Today her ATC arrived and it is beautiful.

Wat te doen met restjes batting

Je kunt ze gebruiken om fiberkaarten mee te maken, of ATC's, of pannenlappen. Of je kunt ze gebruiken als vulling in een kussen of een stoffen beest of pop. Bij de stashbusters werd gesuggereerd om ze als swifferdoekje te gebruiken, of om een stuk over je schouder te hangen tijdens het naaien of quilten, losse draadjes schijnen er als een magneet door te worden aangetrokken.

En je kunt er ook:
tuinkers op kweken. De plantjes wortelen in de fiberfill en als je ze dan gaat oogsten komt er geen aarde tussen je tuinkers. Vroeger op school deden we dit op watten, maar door de lossere structuur van de fiberfill kunnen de plantjes makkelijker wortelen.

What can you do with little leftover pieces of batting.
You can make fibercards with them, Or ATCs, or potholders. Or you can stuff pillows and toys with them. On stashbusters people recommended them as a magnet for little stray threads, like Swiffer.
And, you can also grow garden cress on it, which actually works quite well. Because of the airy structure, the little cresses can root quite easily and when harvest time has come, you don't have all that soil in your cress.

Lakota Sioux

Blokje C-13 is, door de kleine driehoekjes, net iets moeilijker dan je in eerste instantie zou denken. Ik zit nog te twijfelen of ik hem overnieuw ga maken of dat ik hem zo laat (onder het Dear Jane motto "Better finished than perfect").

Because of the four tiny triangles, block C-13 is just a little more difficult than you expect. I am still in doubt whether I will make it again or (according to the Dear Jane motto: "better finished than perfect") leave it like this.

Gekruiste zwaarden

Blokje D-12 van Dear Jane. De 'zwaarden' heb ik weer met een extra naadje gemaakt.

Block D-12, crossed swords of Dear Jane. I did the 'swords' with an additional seam.

Eyes in space en het Amerongse bos

Eergisteren naar de eerste les van quilten speciaal geweest. Door vrij associeren kwam ik, via een rode looplamp en een door Mary getekend oog, op deze tekening:

en dat leek me dus wel wat om uit te werken voor het nieuwe thema van de ArtFor12 groep; "Ogen". Gisteren ben ik de hele morgen aan het tekenen geweest, maar heb nog niets waar ik tevreden genoeg over ben om er een quilt van te maken.

Van de weeromstuit ben ik s' middags met DH en kinderen een boswandeling gaan maken in het Amerongse bos. Fototoestel mee (wat zijn die digi's toch handig) en fotograferen maar:

klik hier voor de afzonderlijke foto's.
.

The day before yesterday at the course on quiltdesign I made this drawing. Its "eyes in space" and I was inspired to make it by a drawing of a lamp and an eye. With the ArtFor12 group, the current topic is "Eyes" so I tried to turn this drawing into a quilt. Spent all yesterday morning trying to make a good design. In vain.

So in the afternoon, DH, the boys and I went for a hike in the forest. I brought my camera and took a lot of pictures. Click here to see the separate pictures (I just love my digital camera).

Leuke post

Kwam gistermiddag thuis van de eerste les van Quilten speciaal en vond een fiberkaart en twee ATC's van Corryna bij de post
.

en ze zijn prachtig. Dit soort aardetinten vind ik altijd heel mooi, maar als ik er zelf mee probeer te werken dan wordt het altijd saai, dus dat maakt ze extra bijzonder. Het koper op de linkerkaart is intrigerend, het figuur dat je er in kunt zien is een klein relief.

.

Yesterday when I came home, there was an envelope with a fibercard and two ATCs from Corryna in the mail and they are wonderfull. I always like the earthtones she used, but when I try to make something with them myself it always gets boring, so that's making these cards extra special. The copper on the left card is intrigueing, it has a little relief stamped into it.

Quilten speciaal

Vandaag de eerste les van quilten speciaal. Ik ben erg benieuwd.

Had wel al gelijk een probleem, we moeten een paar dierbare voorwerpen meenemen en ik met mijn 'gooi alstjeblieft weg die troep' mentaliteit hecht dus helemaal niet aan voorwerpen. Ook vragen aan mijn DH wat hij dacht dat dierbare voorwerpen voor mij waren (dank je wel voor de tip, Hilde) leverde, naast een blauwe glazen bak waarin iedereen altijd zijn sleutels gooit, slechts hoongelach op.
Uiteindelijk heb ik een ketting gepakt die oudste op de kleuterschool voor moederdag had gemaakt, die blauwe bak dus, een door mijn zus gemaakte poes, een klein jogamannetje en nog een albasten poesje uit Italië:
.
En nu maar hopen dat dit de 'goede' dingen zijn, want ik heb geen idee wat ik er mee ga doen.

Today I am having the first class of an advanced course in quilt design. This came with a problem, we have to bring some treasured possesions and I, who have a 'please throw that junk away' mentality don't really have treasured possesions. Someone suggested I ask my husband but he didn't know much either, just the blue glass bowl we toss our keys in. Finally I have taken a necklace oldest made for me in kindergarten, that bowl, a little cat my sister made, a yogi-man from Indonisia and another cat from Italy, made of albast. I hope these are the 'right' things, because I have no idea what I am going to do with them.

Boompjes

Wat doe je als je druk bezig bent met het maken van een quilt, die je nog deze maand af 'moet' hebben maar waarvan je nog absoluut niks wil laten zien?
Dan plaats je eens een foto van de jarige poes (ze heet Jenny en het is dus een vrouwtje), of je zoekt een foto op van een oudere quilt die je nog niet hebt laten zien op je blog, zoals deze:
.

Dit is een wandquiltje dat ik 4 jaar geleden maakte. Je zag toen overal quilts over de seizoenen en daar wilde ik er ook wel eens één van maken. Het is (natuurlijk) helemaal gemaakt met lapjes uit mijn voorraad.

What do you do when you are really busy working on a quilt that 'has' to be finished this month and of which you cannot show a thing? Well, you post a picture of your cat having her birthday, or you post a picture of older work you haven't shown on your blog yet. Like this one, for example. It is a wall quilt I made about 4 years ago. That time there were a lot of quilts about the seasons in the magazines and I wanted to try and make one too. Of course it is entirely made from stash, like almost all my quilts.

Hoera, zestien jaar!

(hmm, wat is dat nu allemaal weer voor flauwekul in mijn eten?)

Sixteen years old!

Mary Ruth's corset

Blokje E-12 van Dear Jane, het corset van Mary Ruth: Brenda Papadakis en haar Dear Jane clubje hebben wel een levendige fantasie gehad toen ze namen verzonnen voor alle blokken. En toch, je zou de driehoekjes van het middelste deel wel als de geregen veters van een corset kunnen zien, met heel veel fantasie.

Block E-12, Mary Ruths corset, of Dear Jane. Brenda Papadakis and friends had a really lively imagination when they thought up the names for all those blocks. However, you could see the triangles of the middle square as the laces of a corset, with a lot of imagination.

Ha, gezellig ze zijn er weer,

Toen wij ons huis 10 jaar geleden kochten, was de tuin een verschrikking. Grindtegels van voor tot achter en een tot monstrueze hoogte uitgegroeide coniferenhaag. Vreselijk somber, saai en doods. En dan bedoel ik dus ook echt letterlijk doods, er was geen vogel in te bekennen.

Nou zijn wij op zich niet echt tuiniers, maar toen alles binnen een beetje op orde was, zijn we gelijk aan de tuin begonnen. Eerst maar al die verschrikkelijke grindtegels eruit en die coniferenhaag (en toen hadden we binnen ineens ook zowat twee keer zoveel licht). Het enige dat is blijven staan is de haag van laurierkers maar die hebben we een flink eind teruggesnoeid, hij was ongeveer anderhalve meter breed. Toen een schutting er omheen met flink wat klimop ertegenaan geplant, paadjes van kleine klinkers, een pergola met een druif, trellis tegen de schuur met clematis en overal planten. Het eerste jaar moest alles nog groeien, is er natuurlijk het één en ander doodgegaan (een druif op het noorden kan écht niet en gras moet je ook niet proberen) en was het een kale bedoening, maar zelfs die zomer kwamen er ineens vogels in de tuin. Vanaf de volgende lente hadden we elk voorjaar een nest merels in de tuin. Ze zitten in de heg, of in de winterjasmijn, of in de klimop tegen de schuur en vaak zie je ze zelfs zitten broeden. Ze zijn er helemaal aan gewend dat wij regelmatig langskomen, dus ze blijven gewoon zitten zonder te schrikken en de poes, die jagen ze gewoon de tuin uit.
Ook dit jaar waren ze weer heel dapper begonnen, maar toen het in maart ineens nog zo ging sneeuwen is het nest helaas verlaten. Deze week zagen we ze weer heel druk in de weer met allemaal takjes en grasjes en ja hoor, ze zitten er weer. Gezellig.


(dagboekquiltje april, ondergrond 'crazy logcabin', merel en takje vliesofix applicatie)


Ten years ago, when we bought our house, the garden was really awfull. Just horrible big tiles everywhere and a really high hedge of evergreens. It was depressing, boring and lifeless, not a single bird visited our garden.
Allthough DH and I aren't gardeners, we had to do something about this. So, when had finished redecorating our house, we pulled out all the tiles and tore down the hedge (which resulted in twice as much light coming into the house). We put in a lot of plants (a lot of which died that first year, you just cannot have grapes of a lawn when you garden faces north and doesn't get direct sunlight for about six months each year) and even that first summer, birds started to visit our garden. Since the first spring after we redid the garden, blackbirds (turdus merula) have been nesting in our garden. Sometimes you can look straight into their nest and see them actually sitting on the eggs, or see the little ones. And they know us, so they don't mind at all (and they just chase the cat).
This march they made a nest and put eggs in it. Unfortunately, we had a really cold spell with snow so the eggs got abandonned. This week, we saw them busy again with all kinds of nesting materials, so they are back again. That's nice, I would have missed them if they weren't.

(Journalquilt april, background crazy logcabin, blackbird and twig appliqued with wonder under)

Field of dreams

Blokje D-13 van de Dear Jane quilt, Field of dreams,zal veel traditionele quiltsters, ook die helemaal niets met de Dear Jane hebben bekend voorkomen.
Dit is namelijk het blokje dat wordt gebruikt als zogenaamd "Siggies". Quiltsters van over de hele wereld maken deze blokje, zetten hun naam, woonplaats, jaartal en vaak ook nog een leuk tekeningetje of stempel in het middenveld en ruilen die dan onderling. Sommigen hebben er zoveel geruild dat ze er hele quilts mee kunnen maken. Het leuke ervan schijnt te zijn dat je er contacten met quiltsters over de hele wereld mee opdoet. Schijnt, ik weet het niet zeker, want aan het ruilen van siggies ben ik nooit begonnen, je kunt immers niet alles doen. In het verleden heb ik er wel eens een paar gemaakt voor mensen waarvan ik wist dat die ze spaarden, maar meer niet.
In Nederland beheert Annelies een lijst om siggies mee te ruilen, als je zin hebt om mee te doen hoef je haar alleen maar een mailtje te sturen.

Block D-13, Field of dreams, of Dear Jane is the block that is used for so called siggie-swaps.

Mot in een web

Blokje E-13 van de Dear Jane quilt kun je met heel veel fantasie inderdaad wel zien als een mot (het binnenste vlindertje) in een web.
With a lot of imagination, it is possible to see a moth in a web in block E-13 of Dear Jane.

Ophangdevice voor dagboekquiltjes

Omdat we met de dagboekgroep Afier binnenkort een tentoonstelling hebben, moest ik een 'ophangdevice' maken voor vijf van mijn quiltjes.

Dit zijn van die klusjes die ik altijd voor me uitschuif, maar gisteren ben ik er toch maar aan begonnen. Om uit te testen of het allemaal een beetje hing, heb ik hem aan de waslijn gehangen:

Because the journalquilt group Afier I'm in will have an exhibition soon, I had to make a hanging device for five of my quiltlets. These are the kind of jobs I tend to postpone but yesterday I made such a device. It is hanging from the clothes-line, to see whether it was ok.

Starburst

Blokje F-12, starburst was ook weer zo'n onmogelijk te maken blokje van de Dear Jane.

Zoals op de lijntekening te zien is, moet er een inzet gemaakt worden in een enkel stukje stof.

Om dit te kunnen doen moet je inknippen tot bijna op de naad, wat de naad veel te veel verzwakt.
Dit kun je op twee manieren oplossen: appliceren of een extra naad toevoegen. Ik heb voor het laatste gekozen.

Block F-12, Starburst, is another one of those blocks that are almost impossible to make. As you can see in the line drawing, there are four inset seams in a single piece of fabric. To do this, you have to make a cut in the seamallowance that goes almost all the way to the seam, weakening it beyond acceptance.

You can solve this problem by either applique or add an extra seam. I choose the latter.

Experiment

Gisteren kwam ik er achter dat ik mijn maart quiltje helemaal was vergeten te posten. Bij deze dus:

Het is een experiment waarvoor ik een klein kant en klaar 'whole cloth' quiltje dat ik een keer voor een cursus had gemaakt en dat maar lag te liggen in de kast heb gerecycled. Ik heb er eerst angelina, wat 'paasgras' van het Kruidvat en organza overheen gemeanderd. Daarna een stuk polyestervlies van de bloemenwinkel. Ik wilde dat eerst met grotere krullen meanderen, maar omdat het dan wel erg saai werd heb ik eerst twee rozen gemaakt met roze en daarna de rest gemeanderd met geel. Toen de verfstripper erop gezet.
Het was een experiment met dat polyestervlies om te kijken wat daar mee zou gebeuren als ik het met de verfstripper bewerkte. Dus dat weet ik dan ook weer.

Yesterday I discovered I totally forgot to post my March journalquilt. It is an experiment for which I recycled a little whole cloth quiltlet I made for a course and was just lying there because I didn't really like it. I first meandered some angelina, easter stuff and a sheer over it. Then I took a piece of polyester fleece from the florist, embroidered the roses on top of that and filled in the rest with yellow thread. I used the heattool on it.

It was an experiment with the polyesterfleece, I wanted to see what happened if I used a heattool on it. So, now I know.

Na verwoede pogingen

is het jongste eindelijk gelukt om de kat op schoot te laten liggen.

Hij moest haar wel zelf pakken en er languit voor op de bank gaan liggen om te zorgen dat zijn schoot groot genoeg was, maar......

ze ligt!

Verder wil ik jullie graag nog wijzen op een deze uitzending van de 'club van 100'. Aan het einde (19:40 minuten) zit een leuk stukje over droomdekentjes.

After a lot of trying, my youngest finally succeeded in letting the cat lie on his lap.

Geheimen

Toen ik begon met dit blog, had ik het idee om er een soort virtueel atelier van te maken. Dus niet alleen de uiteindelijke quilt erop zetten, maar ook hoe ik ze maak, tijdens het maken. De eerste twee van die voornemens zijn wel uitvoerbaar, maar het laatste geeft soms toch problemen. Niet alleen vergeet ik steeds foto's te maken terwijl ik iets aan het maken ben, als je een quilt maakt voor een tentoonstelling mag je die soms niet van te voren publiceren. En als het wel mag, dan vind ik het zelf eigenlijk helemaal niet leuk om een quilt naar een tentoonstelling te sturen die al op mijn blog heeft gestaan. Dus, dan wacht ik met publiceren totdat de tentoonstelling is afgelopen en hou de quilt en hoe ik hem gemaakt heb mooi nog even geheim.

Over geheim gesproken, deze maand was het onderwerp in de abstract challenge "Secret" (geheim dus). Omdat ik niet goed had gelezen heb ik er geheimen van gemaakt. Ik probeer altijd een quiltje te maken van de eerste associatie die ik met een onderwerp heb en in dit geval waren dat sleutelgaten:

De sleutelgaten heb ik gebleekt met discharge, de sleutels zijn gemaakt van folie.

Op aanraden van Hilde heb ik eens een ander soort afwerking geprobeerd; geen bies meer maar gewoon de voorkant naar achteren omslaan en omzomen. Ik moet er nog wel een beetje mee oefenen om het ook aan de achterkant netjes te krijgen, maar ben wel tevreden met hoe het er aan de voorkant uitziet.

When I started this blog, the idea was to use it as a kind of virtual studio. Not only was I going to publish finished work, I wanted to publish the process of making it while making it too. This turned out to be somewhat of a problem. I tend to forget making pictures when I am making something and when I want to submit something to an exhibition, it sometimes isn't allowed to have published your work before and even when it is allowed, I just don't like to publish it before it has been in the show. So, I keep the quilt a secret untill the show it is in is over.

Talking about secrets, this months topic of the abstract challenge group is "Secret". I didn't read it properly, so I thought it said "Secrets" (plural), so I made my quiltlet about "Secrets". I always try to make a quiltlet with the first thing that comes to mind when seeing a topic, and with this topic it was keyholes. I bleached the keyholes using discharge, the keys are foil.

As advised by Hilde, I tried something different with the binding, I didn't make a binding for it but just stitched the front fabric to the back. I need some practice to make the back look nice, but I like the effect on the front of the quilt.

Molly's Muffins

Woven Meadow

Blokje G-10 van de Dear Jane quilt
Block G-10 of Dear Jane.

Strips

Voor het thema strips van de Artfor12 groep had ik een achtergrond gemaakt van over elkaar liggende strips. Het uiteindelijke quiltje was de tweede versie, in eerste instantie had ik iets geprobeerd in regenboogkleuren, maar omdat de strips niet ver genoeg over elkaar lagen bleven ze niet goed zitten. Daarom was ik overnieuw begonnen en had ook gelijk de kleuren aangepast.


De eerste poging lag maar te slingeren, dus heb ik er kaarten van gemaakt. Dit zijn er twee van:


For the topic "strips" of the Artfor12-group, I made a quiltlet out of strips. The quiltlet I made wasn't my first attempt, I first made a more rainbow like background, but it turned out I hadn't used enough overlap, so I started again.

As the first attempt was just lurking about in my studio, I turned it into fibercards. These are two of them.

Gloriae

Een blokje van de Dear Jane, met een hele stichtelijke titel:

G-12 Gloriae

De middelste sterren zijn geapplicieerd en daarna heb ik de rest er omheen gepaperpieced.

Block G-12 of Dear Jane has a pious name: Gloriae. I first did the middle stars in applique and then paperpieced the rest of the block around it.

Uitgebreid verslag over Rijswijk

Gisteren moest ik werken en zondag was ik te moe, maar hierbij dan een uitgebreid verslag over (mijn bezoek aan) de patchwork en quiltdagen in Rijswijk.

Nadat ik, door de zomertijd en "op zondag wel eerst gezellig ontbijten met het gezin" later van huis was gegaan dan ik van plan was en ook nog langzaam rijdend verkeer op de A-2, stond ik om twaalf uur bij de evenementenhal in Rijswijk.
De rij voor de kassa was niet te lang, de rij voor de garderobe des te langer, naar later bleek omdat de garderobe eigenlijk vol was en er een andere aan de andere kant geopend moest worden.
Eenmaal binnen eerst naar de wc en daarna de hal in. Recht in de creabeurs. Wat een drukte en wat een onoverzichtelijk geheel. Ik had gelezen dat er een kraam waar ATC's geruild konden worden, dus met de plattegrond in de hand eerst die maar eens opgezocht. Ik had zelf ook een stapeltje ATC's meegenomen met de gedachte om misschien te kunnen ruilen. Helaas waren het allemaal papieren ATC's, maar ik heb er toch drie geruild. Mijn eigen ATC's waren wat ouder, uit een serie van 18 die ik eigenlijk zolangzamerhand wel gezien had, maar ze vlogen weg. Tja, weer eens iets anders he.
Toen heb ik eerst het kleinste gedeelte van de creamarkt helemaal afgelopen. Ik heb nog een paar dingetjes nodig voor quilten speciaal (zijdeverf, gelmedium) en hoopte dat daar gelijk te kunnen kopen. Helaas, het kan door de onoverzichtelijkheid komen of doordat ze het gewoon niet hadden maar niet gevonden, ook niet in de grote hal die ik 's middags nog helemaal doorkruist heb.

Na een half uurtje had ik dat crea-deel wel gehad, dus toen ben ik terug gelopen naar het begin en naar het quiltgedeelte gegaan. Je kwam binnen door een soort lange brede gang, waar aan weerszijde prachtige (de meeste dan) art quilts hingen van een belgische groep. Deze heb ik eerst maar eens uitgebreid bekeken.

Toen de hal in naar de quilts van de wedstrijd feest, waar ik gelijk al een aantal bekende van de ArtFor12-groep tegenkwam. Hilde (in het grijs, tweede van links) had best of show gewonnen met haar quilt "champagne" en Sonja (tweede van rechts) de tweede prijs in de categorie modern gevorderd met haat quilt "the wedding".

Ik had ook een quilt ingestuurd, "de gouden kooi". Het is een buik van een zwangere vrouw met een foetus erin, waarover heen een gouden raster van tyvek. Het idee erachter was dat hoewel de geboorte van een kind een feestelijke gebeurtenis is, je als moeder daarna voor de rest van je leven in een soort gouden kooi van verwachtingen (een goede moeder doet ..... en vul dan maar zelf in) wordt gezet.
Het was niet echt een grote quilt, maar als je hem zo op de tentoonstelling zag hangen was hij wel erg klein.

Na natuurlijk weer veel te lang gekletst te hebben ben ik de rest van de tentoonstelling gaan bekijken. De quilts van de tentoonstelling "Een tuin vol passie" waarbij ik de quilt van Dyanne Cevaal het allermooiste vond. Een andere die er uitsprong was een quilt van een Italiaanse dame, een geheel uit plastic vervaardigd exemplaar waarin het thema werd uitgebeeld als bloemen gemaakt van condooms (detail). Nog meer werk van de belgische groep Q.art, waarbij ik met grote interesse naar de brown bag quilts heb gekeken. Leuk om te zien hoe verschillend de quilts toch worden, ondanks dezelfde uitgangsmaterialen en toch best wel uitgebreide opdrachten.
En er hingen ook nog wat grotere traditionele quilts, die door verschillende dames als "eindelijk eens echte quilts" werden betiteld. Daar wil ik toch iets over zeggen. OK, het kan zijn dat die art-quilts niet je smaak zijn, maar om dan gelijk te zeggen dat dat geen échte quilts zijn vind ik niet terecht. Er zaten wel wat woestere exemplaren tussen met rafelige randen, gemaakt van plastic o.i.d., maar de meeste quilts hadden gewoon een voorkant, achterkant en batting ertussen, waren (met de hand of machinaal) doorgequilt en netjes afgewerkt. Net zo goed échte quilts als die traditionele dus. Ik vond zelf de tentoonstellingen van de art-quilts en de tentoonstelling van de wedstrijd feest vele malen interessanter dan die traditionele quilts, hoe mooi ze ook gemaakt waren. Ik heb ze bekeken en toen had ik ze eigenlijk ook wel gezien, heb er geen foto's van gemaakt.

De winkeltjes heb ik eigenlijk niet echt goed bekeken. In het voorbijgaan heb ik zes lapjes gekocht van 25x55 cm en op de creamarkt 4 stempels en 3 stukken grofgeweven katoen (zeggen ze) voor een euro en dat was het.

Last sunday I went to a quilt exhibition in Rijswijk. If you click on the underlined words in the dutch text, you can see some of the quilts. Of course there were also a lot of shops but I didn't buy much, just the six fat eights above, some stamps and three pieces of course fabric for dyeing. I guess stashbusting is finally kicking in.