Interferentie

Ooit kocht ik een paar meter stof met hele schattige kleine blauwe ruitjes. Niet met een speciaal doel voor ogen, maar gewoon omdat ik het mooi vond. Ik heb er wat stukjes van gebruikt en daarna is het in een krat verdwenen. Bij het opruimen van mijn stofvoorraad kwam ik het weer tegen en vroeg ik me af waarom ik dit leuke stofje niet gewoon had gebruikt.

Ben er een droomdekentje mee gaan maken. De ruitjes, een berenstofje en wat andere stoere flanel ruiten en zelfs een stukje dunne jeans, echt iets voor een jongetje dus.
Inmiddels is het dekentje af en weet ik ook weer waarom het geruite stofje in de kast is beland: ik wordt er echt helemaal dizzy van als ik er langer naar kijk. Snijden was een ramp, strijken ook.
Enfin, het dekentje is af en nog best wel grappig geworden ook.

Alleen het op de foto zetten was nog een hele klus, door interferentie werden de ruitjes helemaal vervormd.

A while ago I bought a few yards of plaid fabric. Not for a specific purpose, but just because I liked it. I just a little of it and then it ended up in my stash of plaids. When sorting through my fabrics I saw this fabric again. I still thought it lovely and wondered why I didn't use more of it, so I started a boys quilt with it. Well, now I know, this fabric is horrible. If you look closely you get all wobbly. The quilt turned out nice and after several tries, I even managed to take a picture without interference of it.