een 'overblijfsel' uit een vorig leven, toen ik nog blokfluit aan het conservatorium wilde gaan studeren (ik ben toegelaten, maar heb er na de vooropleiding uiteindelijk voor gekozen om toch iets anders te gaan doen). Als bijvak had ik toen klavecimbel gekozen en daarvoor dit spinet aangeschaft. Maar, eigenlijk vond ik klavecimbel spelen op dat moment helemaal niet leuk, ik was te laat begonnen met les, dus het zou zowiezo niets worden, dus toen ik had besloten om niet meer door te gaan met blokfluit, ben ik vrij snel gestopt met het oefenen en spelen op het spinet. En toen had ik dus een werkeloos spinet. Inmiddels is het verhuisd van mijn ouderlijk huis in Leiden naar mijn eerste éénkamerflatje in Leiden, naar Delft, naar Almkerk, naar Tiel, toen de kinderen geboren werden naar de zolder omdat er een box in de kamer moest en er geen ruimte meer voor was, nu dus naar Dalem en straks moet het dus mee naar Gorinchem. Het is inmiddels 24 jaar oud en om er op te kunnen spelen moet het een grote beurt hebben (van ruim duizend euro), maar ik heb er ernstige twijfels over of ik dat wel moet laten doen. Het is toch een hoop geld voor een instrument waar ik misschien nooit meer op speel. Maar op dit moment is het een sta-in-de-weg; het ziet er op zich heel leuk uit, zo'n spinet, maar het blijft een sta-in-de-weg. We hebben één van onze banken in de opslag moeten doen omdat we anders het spinet niet kwijt konden en ik heb geen idee waar ik het straks in Gorinchem moet laten. Zelf neig ik er sterk naar om het weg te doen, maar om de één of andere reden zegt verder iedereen (DH, de rest van de familie, vrienden en kennissen) dat ik het moet houden, dat ik er bijna niks voor terug zal krijgen (als ik het al verkoop) en dat het zonde is om het weg te doen. Dus nu ben ik weer aan het twijfelen gebracht.....
6 opmerkingen:
Hoi Margeeth,
Leuk weer van je te horen!
ik kan me goed voorstellen hoe je je voelt. Wij zijn bijna twee jaar geleden verhuisd van een zeer groot huis op het land naar een kleinere woning in het centrum van Mainz. We moesten beslissingen nemen waar we niet op zaten te wachten... Afscheid nemen van een geliefd meubelstuk doet pijn maar het is maar een meubelstuk en het ruimt enorm op! Sterkte ermee.
Tineke
Kan me voorstellen dat je er moeite mee hebt om het weg te doen. Maar als er zoveel onkosten aan komen is het besluit misschien beter te nemen?
Vind ik vreemd : meestal is het diegene wiens eigendom het is die er geen afstand van wil doen. De anderen, die er nooit gebruik van hebben gemaakt, willen het dan weer weg.
Sterkte met de beslissing!
Ik kan me beide standpunten indenken. Als je er ruimte voor hebt (ook al is het op zolder) dan houden, anders toch gewoon aan een liefhebber verkopen. Zo zou ik het doen!
Dat is een moeiljke beslissing.Hoofd en hart zeggen allebei iets anders hè. Succes.
Wij hebben ook heel veel opgeruimd omdat we weg gaan. We voelen ons er zeer wel bij. En je krijgt vaak best veel geld voor spullen bij de verkoop. Dit lijkt me best wel iets waar iemand belangstelling voor heeft en als het dan goed terecht komt, is het juist leuk. groeten Marijke
Een reactie posten