Verhuisd

Jullie zullen wel denken, he, ze had toch geen internet en nu is ze toch aan het bloggen? Ja klopt, ik heb thuis inderdaad geen internet. Maar op het werk wel en daar ben ik nu dus. Normaal eten we altijd gezamenlijk, maar er is op dit moment verder niemand, dus ik ben heel gezellig, maar met mijn brood achter de computer gedoken om mijn e-mail te checken, nog wat opzeggingen te regelen en dan kon ik ook wel gelijk even een blogje plaatsen (als je het thuis al intypt in word is dat zo gedaan).

Geheel volgens plan zijn we afgelopen zaterdag verhuisd. Omdat de meeste meubels de opslag gingen, hadden we aan een busje genoeg en ging het allemaal redelijk vlot. Om half acht gingen we naar het verhuurbedrijf om het busje te halen, om half negen begonnen we met laden en om elf uur reden we weg. Om kwart voor twaalf waren we in Dalem (ons tijdelijke adres) en om één uur was het busje (en alle auto's van de meehelpende mensen die we omdat ze toch reden ook vol hadden gedouwd met spullen) al weer leeg. Mijn schoonmoeder was gekomen met soep en broodjes (aardig he, mijn schoonmoeder is ook een quiltster, alleen eentje zonder internet) en die is toen met de kinderen gebleven (en heeft alvast de hele keuken uitgepakt) en DH en ik zijn met busje en auto terug naar Tiel gereden om het busje terug te brengen en Sifra op te halen (want die hadden we nog in Tiel gelaten, er was geen ruimte in Dalem waar niets heen moest en we wilden niet het risico lopen dat ze naar buiten zou vluchten en kwijt zou raken). Toen zijn we met een luid protesterende kat naar Dalem gereden. Als een echte kat wilde mevrouw eenmaal in Dalem aangekomen het mandje niet uit, dus ik heb haar op de arm genomen en met haar rondgelopen in huis. Ik had haar op de eerste verdieping neergezet en in eerste instantie is ze op de eerste en tweede verdieping gebleven. 's Avonds toen mijn schoonmoeder ook weer weg was heb ik haar toen mee naar beneden genomen en heeft ze daar ook de boel verkend. De deur naar de tuin had ze ook snel gevonden en ze ging er echt zo voor zitten van "waarom mag ik hier niet door, ik wil naar buiten". Nou moet je officieel een kat na een verhuizing 3 weken binnen houden, nou wij hebben de 24 uur nog niet eens gehaald. Op zondagmorgen hadden we boven wat ramen open gezet om te luchten en toen kwamen we erachter dat in ons tijdelijke huis echt letterlijk geen deur goed sluit en kon ik mevrouw nog net voordat ze op de eerste verdieping uit het raam zou springen in haar nekvel grijpen. Dat zou dus betekenen dat we drie weken lang geen enkel raam open zouden kunnen zetten, ik weet niet hoe muf het dan wordt en ga dat ook niet uitproberen. Na 'rijp' beraad en overleg heb ik unilateraal besloten dat het een beter idee zou zijn om de kat door de achterdeur de tuin in te laten dan haar aan de voorkant uit het raam te laten springen en op straat terecht te komen, dus ik heb op zondagmorgen de achterdeur voor haar open gedaan, gewacht totdat ze achter in de tuin de heg in was gedoken en toen met haar bakje brokjes gerammeld. Ze had nog niet gegeten, dus was snel weer terug en toen wist ze de weg. De kat is dus helemaal gewend, op zich niet zo moeilijk voor een kat, je moet als kat vier dingen weten:
1. Waar staat mijn voerbak en waterbak
2. Waar is de kattenbak
3. Waar is de deur naar buiten
4. Waar slaapt het vrouwtje
En die vier dingen weet ze.

Bij de rest van het gezin duurt het wennen wat langer. De dozen die uitgepakt moesten worden zijn inmiddels zo goed als uitgepakt (er staan er nog 3 op zolder), de dozen die ik wel mee wilde hebben voor het geval dat, maar die niet uitgepakt hoefden te worden staan op zolder. De kinderen zijn buiten geweest en hebben geconstateerd dat het 'saai' is, dus hebben de heren al fietstochtjes gemaakt over de dijk naar Gorinchem en naar Vuren.
In Tiel zijn op dinsdag de verhuizers gekomen en hebben de grote dingen meegenomen die in de opslag gaan en waren we 'officieel' verhuisd. En vanmorgen is de officiële overdracht bij de notaris geweest van ons huis in Tiel, dus nu is het echt verkocht en zijn wij er niet meer verantwoordelijk voor.
Het zal nog wel even duren voordat ik mijn draai zal vinden in het tijdelijke huis in Dalem, als dat überhaupt wel zal gebeuren voordat we voor de tweede keer gaan verhuizen. Op dit moment voelt het een beetje als in een vakantiehuisje zitten, je hebt niet je eigen meubels en alle huishoudelijke klussen die wel gewoon doorgaan duren 3x zolang, zodat je nergens anders meer aan toekomt. Ik heb dus, buiten 's avonds wat steekjes aan mijn grote sterrenquilt, die in zijn eentje een hele doos in beslag nam, niets quilterigs gedaan.