Woensdag - Dear Margeeth dag (97)

Gewoon, Mensen

50 x 50
Handgeverfde stoffen, machinaal gepatcht en gequilt
Voor het thema "mensen" van De Uitdaging.

Woensdag - Dear Margeeth dag (96)

Poema is ingeslapen

Lieve Poema, eind augustus kwam je bij ons. Een schuw poesje, samen met je twee zusjes, om gesocialiseerd te worden. Jij was de dapperste van de drie, jij was de enige die zich durfde te laten zien als wij in de buurt waren en we hadden goede hoop voor jou. Toen je hier bijna een weekje was zagen we iets raars, een hele bloederige klont bij je kontje. Het was een rectumprolaps, je voering hing er een stukje uit. De dierenarts kon het opereren, er moest wel een flink stuk van je darm af, maar ze kon het maken en het genas. Jammer genoeg bleef je wel enigszins incontinent, maar daar had jij zelf geen last van.

Je was levendig, speels en vrolijk. Mensen vond je nog steeds niet zo heel leuk, maar andere katten wél. Eén van mijn andere opvangertjes kwam regelmatig bij je op bezoek, daar speelde je dan mee en o, wat genoot je daarvan! Je riep haar ook, prrr, prrr “kom je spelen?”. Je kreeg je eerste enting, de afspraak voor de castratie stond al gepland en er werd al gezocht naar een plaats voor je waar je kon wonen.

Totdat het noodlot toesloeg. Weer had je een prolaps. Er is nog geprobeerd om je te redden, maar het is je fataal geworden. Je laatste dagen heb ik niet meer meegemaakt, om praktische redenen was je naar een ander gastgezin verhuisd, dichter bij de dierenarts die je misschien nog kon helpen, maar naar wat ik hoor moeten die niet zo leuk voor je zijn geweest.

Dag lieve Poema. Dag monstertje wat een spoor van krabben en beten achter liet bij alle dierenartsen waar je geweest bent. Dag klein vogeltje wat rustig werd als we een kleedje over je hoofd deden, dag meisje wat dan gewoon haar achterkantje liet wassen als dat zo onder de poep zat dat je het zelf niet meer schoon kon houden. Het spijt me dat je je laatste dagen zo hebt moeten afzien, het spijt me dat we je niet meteen mochten laten gaan toen je je tweede prolaps kreeg. Ik hoop dat je toch nog een beetje geluk hebt gekend in je korte leventje, spelend met het andere katje.

Quilttentoonstelling "Vakantie-Plus"

Verzorgd door quiltvereniging de Lingelappers te Gorinchem.

Van woensdag 23 t/m zaterdag 26 oktober 2013
U bent iedere dag van harte welkom van 10.00 tot 16.00 uur, entree  € 4.00.

Adres:
Christelijke basisschool de Regenboog
Albertine Kehrerstraat 7
4207 MV Gorinchem.

OEQC 2013

Vandaag ben ik naar Veldhoven geweest, hier een kleine selectie van de quilts die daar hingen:

Woensdag - Dear Margeeth dag (94)

Blok nummer 94, die ik wel gewoon gemaakt had, maar helemaal vergeten was te laten zien. Erica, bedankt voor je oplettendheid.

Muis

Ik ben Muis en ik wil niet op de foto. Toen ik hier kwam was ik helemaal geen mensen gewend. Samen met mijn zusjes verstopten wij ons in een reismandje. De mensen hier moesten maar raden of het goed met ons ging, want wij lieten ons niet zien. We zijn hier nu een maand en we durven ons sinds een weekje wel te laten zien als de mensen er zijn, we durven te eten als er mensen in de kamer zijn, op de bak te gaan, te spelen en 's morgens zitten wij al te wachten op ons eten. De mensen komen nu ook bij ons zitten, met een eng stokje met veertjes erop maar dat vinden wij helemaal niet leuk. Eerst gromden, bliezen en sloegen wij ernaar maar dat hielp niets, dus nu doen we gewoon niks, dan gaat het vanzelf weer weg. Behalve als het ons aanraakt, dan bijten wij er heel hard in, want wij vinden het niet leuk. Mijn zusjes hadden al lang een foto van zichzelf, maar ik nog niet. Zodra het vrouwtje hier het fototoestel pakt ben ik namelijk weg, ik weet niet waarom, maar het is sterker dan ik. Het lukte vrouwtje dan ook niet om een foto van mij te maken. Totdat ik naar de dierenarts moest en nog halfslaperig thuis kwam, toen heeft het vrouwtje snel een foto van mij gemaakt....
Muis wordt geplaatst via zwerfkat in nood

Panter

Wraauuww! Ik ben Panter en ik doe mijn naam eer aan. Wrraauuuww. Ik bijt en ik sla, want ik ben een wilde kat, wraauwww!!




Hoewel…..
Die mensen zijn toch eigenlijk  ook wel heel handig. Ik moet toegeven dat ik het wel fijn vind, elke dag een hapje en een drankje en een schone kattenbak. En ze schijnen ook nog eens heerlijk te kunnen aaien, die andere katjes die hier zitten gaan dan altijd heel hard spinnen. Misschien moet ik dat ook eens proberen. O jee, wat zie ik nu? Een stokje met veertjes, hellup! Ik blaas en grom ernaar, maar dat helpt niet en nu raakt het mij ooknog aan! Wraaauuww, wraauuww, het is sterker dan ik, wraauuww, ik moet slaan en bijten.
Kom Pantertje, nog even doorzetten, wij mensen zijn zo slecht nog niet. Over een tijdje lig je lekker op schoot bij je eigen baasje en dan ben je al dat wilde gedoe helemaal vergeten.

Panter is in het wild geboren. Zij heeft erg veel tijd nodig om aan mensen te wennen. De eerste weken hebben wij Pantertje helemaal niet gezien, inmiddels laat ze zich wel zien en durft te eten en te spelen waar wij bij zijn, maar haar echt aaien is nog niet mogelijk. Onze ervaring is dat dit soort katjes wel degelijk helemaal tam kan worden voor hun eigen mensen als je ze maar met heel veel rust en geduld benaderd en ze zoveel tijd geeft als ze nodig hebben. Een allemans vriend zal ze waarschijnlijk nooit worden.
Panter wordt geplaatst via zwerfkat in nood.

Poema.

Hallo, ik ben Poema en ik woon in een doosje. Ze leggen er hier steeds een dekentje in, maar dat vind ik maar raar, dus dat gooi ik er altijd gelijk weer uit. Voordat ik hier woonde, woonde ik buiten met mijn zusjes Muis en Panter en heb jij buiten ooit dekentjes gezien? Precies, zo’n dekentje is overbodige luxe, dat heb ik helemaal niet nodig.
Toen wij hier kwamen hadden wij nooit mensen gezien. Mijn zusjes en ik vonden mensen maar eng en verstopten ons in een reismandje. De mensen hier moesten maar raden of het goed met ons ging, want wij lieten ons niet zien. Ik, Poema ben de dapperste van ons drietjes, ik zat na een paar dagen soms ook al buiten het mandje als de mensen er waren. Gelukkig maar, want toen ik hier een weekje was ging er iets heel erg mis bij mijn achterkantje, de voering hing er een stukje uit. Ik kon dat niet meer zelf terug stoppen, dus als ik mezelf niet had laten zien dan hadden de mensen mij niet naar de dierenarts kunnen brengen en was het slecht met mij afgelopen. De dierenarts heeft het netjes gerepareerd, het gaat nu weer helemaal goed met mij.
Mensen vind ik nog steeds niet zo heel leuk, maar andere katten wél. Ik zoek dan ook een huis met mensen die geduld met mij willen hebben en die al minstens één andere kat hebben, het liefst een sociale zodat ik daar de kunst van kan afkijken.

Poema is geopereerd aan een rectumprolaps. De operatie is geslaagd en de wond is goed genezen. Poema is zindelijk, alleen moet er wel goed worden opgelet op wat voor voer ze krijgt, om ongelukjes te voorkomen.

Poema wordt geplaatst via zwerfkat in nood.

Woensdag - Dear Margeeth dag (95)