Toen Nicky net bij ons was moest ze erg wennen, ze sliep ze alleen maar in holletjes
van krabpalen en kreeg haar eten daar ook geserveerd omdat ze anders
gewoon niet at.
Inmiddels is ze hier helemaal ingeburgerd, nu durft ze ook op de bank te
slapen en ze ligt graag op schoot. Wij vinden haar allemaal erg
lief. Alleen eten doet ze nog steeds op de krabpaal, ik laat dat maar zo
omdat ze dan rustig kan eten zonder dat Sifra probeert om haar eten te
stelen. Ze eet namelijk als een zieke kip, steeds kleine beetjes. Ze is
nogal mager, als je haar over haar ruggetje aait dan voel je de
knookjes. Toen we haar gingen ophalen bij haar vorige gastgezin in Goes
schrokken we zelfs wel een beetje van hoe mager ze is.
1 opmerking:
Och, wat ze ze hier weer lief te kijken. Een snoesje!
Veel plezier morgen op de tentoonstelling .Ik was er gisteren maar heel even. Heb vandaag en morgen familie en vrienden bezoek, dus toch nog wat meegekregen vam de mooie werken die er hingen, en n atuurlijk wat kleine dingen gekocht!
Een reactie posten