Hoi, welkom op mijn blog. Ik ben Margeeth en schrijf in dit blog over mijn wederwaardigheden als quiltster en over mijn katten.
maandag 29 april 2013
zondag 28 april 2013
Een bonte stoet
Het thema voor de algemene tentoontstelling voor dit jaar is "Parade". Daar heb ik niet zoveel mee, dus ik had ook geen inspiratie. Totdat ik aan het opruimen was en een doos met gekleurde restjes tegenkwam. Parade, een bonte stoet trekt voorbij. Zo zie je maar weer, waar je je inspiratie soms vandaan kunt halen.
Op het blog van het quiltersgilde las ik een oproep dat ze eigenlijk graag nog wat meer aanmeldingen van artquilts zouden willen krijgen. De afgelopen twee jaar was er op de tentoonstelling al een apart hoekje voor art quilts. Als je daar aan mee wilde doen dan moest je je quilt al in februari aanmelden (terwijl de overige aanmeldingen tot 1 mei de tijd hadden) én een proefstukje inleveren. Dit jaar hoefden wij artquilters ons werk niet eerder dan de rest aan te melden (was ook wel een beetje raar, waarom de ene soort quilt anders behandelen dan de andere), maar het proefstukje moest nog wel. Vorig jaar had ik daarvoor een klein stukje van ongeveer 8 bij 12 cm ingestuurd (het proefstukje is zodat de selectiecommissie kan zien welke materialen en technieken gebruikt zijn en dat kleine stukje was daar groot genoeg voor), maar dit jaar moest dat maar liefst A4 formaat zijn. Dus gisteren heb ik nog halsoverkop van alle restjes van mijn grote quilt (die ik lekker niet laat zien) een klein quiltje gemaakt. Gequilt zoals mijn grote quilt én afgewerkt zoals mijn grote quilt:
A4 formaat, wat was dat ook alweer? Je houdt het niet voor mogelijk, ik heb een dagboekquiltje gemaakt!
vrijdag 26 april 2013
Kleurig
Deze twee slierten mile-a-minute blokken:
maakte ik van de inhoud van een schoenendoos vol met restjes van handgeverfde stoffen en een paar batiks.
maakte ik van de inhoud van een schoenendoos vol met restjes van handgeverfde stoffen en een paar batiks.
donderdag 25 april 2013
Rust Roest - of buitenkunst, het vervolg
Afgelopen zaterdag en zondag was in Essen het evenement Colours of Africa 2013. Een onderdeel daarvan was een buitenexpositie, een tentoonstelling in het Karrenmuseum, waar de tentoongestelde werken buiten hingen en stonden (de naam zegt het al) en zouden worden blootgesteld aan de elementen.
Ik was ook uitgenodigd voor deze tentoonstelling, dit was mijn quiltje en zo hing het daar:
Onder een afdakje, dus met die blootstelling viel het wel mee. Als vulling had ik fiberfill gebruikt en als achterkant synthetische gordijnstof, met het idee dat als het quiltje nat zou regenen het wat sneller zou drogen en het weer er niet in zou komen. Toen ik het quiltje zondagavond weer meenam zag ik dat het weer er toch in was gekomen en natuurlijk in de gordijnstof die ik juist had gebruikt om dat te voorkomen (dat zal je altijd zien, hahahaha). Ik moest dus wel even nadenken wat ik met het quiltje zou gaan doen. Binnen ophangen was geen optie, maar weggooien was ook weer zo zonde. Maar, ik ben eruit, ik ga gewoon verder met het experiment en heb mijn eigen één-quilts-buitententoonstelling gemaakt in de achtertuin:
Hier hangt hij niet onder een afdakje en op een muur die de zon vanuit het zuiden krijgt, dus de blootstelling aan de elementen is veel groter. Ik ben benieuwd hoe het zich gaat houden.
Wordt vervolgd.....
Ik was ook uitgenodigd voor deze tentoonstelling, dit was mijn quiltje en zo hing het daar:
Onder een afdakje, dus met die blootstelling viel het wel mee. Als vulling had ik fiberfill gebruikt en als achterkant synthetische gordijnstof, met het idee dat als het quiltje nat zou regenen het wat sneller zou drogen en het weer er niet in zou komen. Toen ik het quiltje zondagavond weer meenam zag ik dat het weer er toch in was gekomen en natuurlijk in de gordijnstof die ik juist had gebruikt om dat te voorkomen (dat zal je altijd zien, hahahaha). Ik moest dus wel even nadenken wat ik met het quiltje zou gaan doen. Binnen ophangen was geen optie, maar weggooien was ook weer zo zonde. Maar, ik ben eruit, ik ga gewoon verder met het experiment en heb mijn eigen één-quilts-buitententoonstelling gemaakt in de achtertuin:
Hier hangt hij niet onder een afdakje en op een muur die de zon vanuit het zuiden krijgt, dus de blootstelling aan de elementen is veel groter. Ik ben benieuwd hoe het zich gaat houden.
Wordt vervolgd.....
Labels:
Handgeverfde stoffen,
Modern,
tentoonstellingen
woensdag 24 april 2013
zondag 21 april 2013
zaterdag 20 april 2013
Nicky is terminaal ziek
Donderdag zijn we met Nicky naar de dierenarts geweest. We gingen voor de enting
en de chip maar zijn onverrichterzake weer terug gekomen. De dierenarts
vond dat ze er erg slecht uitzag en dat ze een dikke buik had. Ze heeft
gevoeld en voelde knobbels op haar lever en een gezwel van iets groter
dan een pingpongbal halverwege haar buik. Dat gezwel is vermoedelijk een
maligne lymfoom en daar is niets aan te doen. Het kwartje Moderin om de
dag remt misschien de groei nog, maar het is wel een aflopende zaak.
Waarschijnlijk een kwestie van weken. Ze drukte ons op het hart om als
het niet meer ging niet te lang te wachten en met haar te komen om haar
te laten inslapen zodat ze niet helemaal in zou storten. Wij hebben
gezegd dat ze nog lol in het leven had en zolang ze dat heeft ze bij ons
mag blijven.
Berichtje op facebook van Zwerfkat in Nood:
Berichtje op facebook van Zwerfkat in Nood:
Nicky is terminaal.
Gisteren kregen we het slechte nieuws te verwerken dat ons speciale zorg opvangertje Nicky terminaal is...
Nicky haar conditie was verslechterd, haar buik was dikker geworden, maar haar ruggetje nog altijd heel mager.
De dierenarts bracht ons geen goed nieuws: ons oude meisje van 13 jaar heeft knobbels op haar lever, op haar darmen en een gezwel van iets groter dan een pingpongbal in de buik. Gelukkig heeft ze nog geen bloedarmoede, maar haar levensverwachting is misschien nog enkele weken. Deze vorm van kanker is erg agressief, zeker omdat het lymfoom in het spijsverteringsstelsel is binnengedrongen.
We kunnen nu allerlei onderzoeken laten doen, maar daar pesten we enkel Nicky mee en we willen haar op rustige wijze nog palliatieve zorg bieden. Natuurlijk krijgt ze wel elke dag prednisolon, meer kunnen we niet doen.
Het zit je niet mee he Nicky,niet eerlijk he... plaatsing is geen optie meer, je blijft lekker bij je opvanggezin wonen, totdat het niet meer gaat.
Je geniet nog zo van het leven, komt je knuffeltjes halen, lekker op schoot in slaap doezelen, we gunnen jou nog die gelukzalige momentjes. We gaan je nu nauwlettend in de gaten houden en als we merken dat je pijn gaat lijden en je je koppie laat hangen, dan weten we dat het zover is.
Gisteren kregen we het slechte nieuws te verwerken dat ons speciale zorg opvangertje Nicky terminaal is...
Nicky haar conditie was verslechterd, haar buik was dikker geworden, maar haar ruggetje nog altijd heel mager.
De dierenarts bracht ons geen goed nieuws: ons oude meisje van 13 jaar heeft knobbels op haar lever, op haar darmen en een gezwel van iets groter dan een pingpongbal in de buik. Gelukkig heeft ze nog geen bloedarmoede, maar haar levensverwachting is misschien nog enkele weken. Deze vorm van kanker is erg agressief, zeker omdat het lymfoom in het spijsverteringsstelsel is binnengedrongen.
We kunnen nu allerlei onderzoeken laten doen, maar daar pesten we enkel Nicky mee en we willen haar op rustige wijze nog palliatieve zorg bieden. Natuurlijk krijgt ze wel elke dag prednisolon, meer kunnen we niet doen.
Het zit je niet mee he Nicky,niet eerlijk he... plaatsing is geen optie meer, je blijft lekker bij je opvanggezin wonen, totdat het niet meer gaat.
Je geniet nog zo van het leven, komt je knuffeltjes halen, lekker op schoot in slaap doezelen, we gunnen jou nog die gelukzalige momentjes. We gaan je nu nauwlettend in de gaten houden en als we merken dat je pijn gaat lijden en je je koppie laat hangen, dan weten we dat het zover is.
donderdag 18 april 2013
IJspegels
Winter was het thema dat ik had verzonnen voor ARTfor12. Het quiltje had op 1 april af moeten zijn, maar door het eigen-thema-is-het-moeilijkst-effect kon ik natuurlijk niets verzinnen en is hij iets vertraagd.
De winter is inmiddels voorbij. Eindelijk zeggen heel veel mensen, maar dat valt wel mee want toen ik dit thema verzon wilde het maar geen winter worden, de winter was dus helemaal niet lang, alleen een beetje laat.
Eerst maakte ik de achtergrond, ik naaide hiervoor twee al gequilte stroken die ik nog over had van een ander project aan elkaar:
Een bruin lapje erop en de omtrek van de takken gequilt:
De overtollige stof wordt weggeknipt en de takken worden beter vastgezet:
Polyestervlies voor de ijspegels:
Ook weer vastnaaien en het overtollige vlies wegknippen:
Een zilver lapje voor de ijspegels op de voorgrond:
De overtollige stof weer wegknippen en alles vastnaaien en afwerken:
Glitterlijm geeft wat extra glans aan de ijspegels om de takken:
De winter is inmiddels voorbij. Eindelijk zeggen heel veel mensen, maar dat valt wel mee want toen ik dit thema verzon wilde het maar geen winter worden, de winter was dus helemaal niet lang, alleen een beetje laat.
Eerst maakte ik de achtergrond, ik naaide hiervoor twee al gequilte stroken die ik nog over had van een ander project aan elkaar:
Een bruin lapje erop en de omtrek van de takken gequilt:
De overtollige stof wordt weggeknipt en de takken worden beter vastgezet:
Polyestervlies voor de ijspegels:
Ook weer vastnaaien en het overtollige vlies wegknippen:
Een zilver lapje voor de ijspegels op de voorgrond:
De overtollige stof weer wegknippen en alles vastnaaien en afwerken:
Glitterlijm geeft wat extra glans aan de ijspegels om de takken:
woensdag 17 april 2013
zondag 14 april 2013
woensdag 10 april 2013
maandag 8 april 2013
Nille bij haar nieuwe baasjes.
Kijk,
onze schuwe Nille die hier alleen maar achter de stereo verstopt wilde
zitten bij haar nieuwe baasjes.
Zo zie je maar weer dat je nooit moet
opgeven, zelfs een kat die zo schuw is als Nille kan nog helemaal
openbloeien als ze maar bij mensen
terechtkomt waar een klik mee is. Want dat is wat er hier gebeurd is,
zodra ze die man zag was ze eigenlijk al verliefd op hem.
Een dikke neus ook naar de dierenbescherming en al die andere instanties en zogenaamde deskundigen die beweren dat katten die ouder dan 8 weken zijn niet meer sociaal naar mensen kunnen worden. Nille was al een jaar toen ze in opvang kwam en was totaal geen mensen gewend en kijk nu toch eens!
Een dikke neus ook naar de dierenbescherming en al die andere instanties en zogenaamde deskundigen die beweren dat katten die ouder dan 8 weken zijn niet meer sociaal naar mensen kunnen worden. Nille was al een jaar toen ze in opvang kwam en was totaal geen mensen gewend en kijk nu toch eens!
zondag 7 april 2013
zaterdag 6 april 2013
Een nieuw staatsieportret van Nicky
Toen Nicky net bij ons was moest ze erg wennen, ze sliep ze alleen maar in holletjes
van krabpalen en kreeg haar eten daar ook geserveerd omdat ze anders
gewoon niet at.
Inmiddels is ze hier helemaal ingeburgerd, nu durft ze ook op de bank te
slapen en ze ligt graag op schoot. Wij vinden haar allemaal erg
lief. Alleen eten doet ze nog steeds op de krabpaal, ik laat dat maar zo
omdat ze dan rustig kan eten zonder dat Sifra probeert om haar eten te
stelen. Ze eet namelijk als een zieke kip, steeds kleine beetjes. Ze is
nogal mager, als je haar over haar ruggetje aait dan voel je de
knookjes. Toen we haar gingen ophalen bij haar vorige gastgezin in Goes
schrokken we zelfs wel een beetje van hoe mager ze is.
donderdag 4 april 2013
Woensdag - Dear Margeeth dag (73)
(alleen eigenlijk is het al donderdag, helemaal vergeten gisteren om mijn wekelijkse blokje op het blog te zetten...)
een sterretje:
een sterretje:
Abonneren op:
Posts (Atom)