Miauw! Ik ben Panter en ik moet iets bekennen: Mensen zijn wél leuk. Ze
verzorgen elke dag een hapje en een drankje en een schone
kattenbak. De andere katjes die hier zitten vertelden me steeds dat die mensen ook nog eens heerlijk kunnen aaien, maar dat geloofde ik nooit. Dat komt, ik ben
buiten geboren en daar zijn niet alle mensen even aardig tegen ons katjes. Toen
ik hier een hele tijd was vond ik dat ik het toch maar eens moest proberen en
nu ben ik óm! Ik kroel en ik vlei, geef kopjes, likjes en zelfs liefdesbeetjes
en kan er niet genoeg van krijgen.
Het vrouwtje zegt dat ik nu klaar ben om uit te vliegen naar mijn eigen
huisje. Wel graag een huisje waar nog één of meer andere katjes zijn om mee te
spelen want dat ben ik zo gewend. Mijn twee zusjes zijn al weg en daar was ik
best lang verdrietig over.
Panter is in het wild geboren en toen ze ongeveer 3 maanden was bij ons
in de opvang gekomen. Daardoor heeft zij erg veel tijd nodig gehad om aan
mensen te wennen. De eerste weken hebben wij Pantertje helemaal niet gezien, na drie maanden in opvang liet ze zich
voorzichtig door ons aaien en nu wordt ze steeds knuffeliger en wil ze zelfs op
schoot liggen. Ze is nog wel wat afwachtend naar mensen die ze niet kant, maar
onze ervaring is dat als je katjes zoals Panter de tijd geeft om aan je te
wennen, je er een vriendje voor het leven aan hebt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten