Dit is dus het katje dat hier in paniek dwars
door de spijlen van mijn Otten is gebroken toen ze hier net was, het
katje dat krijsend in de gordijnen hing en tegen de muren en het plafond
op vloog, het katje dat blies en sloeg
naar alles wat in haar buurt kwam, het katje waardoor mijn man een
tetanusprik moest gaan halen omdat ze hem gebeten had (en mij toen ze
hier net was ook, maar mijn tetanus was nog geldig) en het katje waarvan
maar liefst 3 dierenartsen en hun assistentes zich afvroegen of we haar
niet beter uit konden zetten omdat ze er aan twijfelden of ze ooit nog
maar enigszins tam zou worden.
Nee, van al die wildwesttaferelen heb
ik geen filmpjes gemaakt, we hadden het veel te druk om een totaal
paniekerend katje terug in de bench te krijgen zodat ze zichzelf niet
kon verwonden.
Zoals je ziet heb ik haar in een draagmandje op
schoot, er is dus nog een lange weg voor haar te gaan maar dit is al
heel bijzonder. Wat er ook aan helpt is dat Muis nu verhuisd is. Heel
zielig voor Panter, die hardverscheurend om haar heeft zitten roepen,
maar ze zaten elkaar wel akelig in de weg bij de socialisatie. Wilde je
de ene aaien, kreeg je van de ander en mep en ze bedoelden dat ook echt
serieus, met nagels.
2 opmerkingen:
echt een mijlpaal. wat lief
Wat een enorme vooruitgang! Ik zag dat ze zelfs een kopje gaf tegen je hand...
Jullie zijn echt kanjers, om zo in Panter te blijven geloven.
Een reactie posten