Hij lag apart van de rest tussen de achterpoten van zijn moeder. Heel even maar, want ze keek nogal verbaasd en geirriteerd. Zo van, "O nee, niet nog één!" Je kunt goed aan haar merken dat ze nog erg jong is, een tienermoedertje. Nu haar enorme buik weg is zien we pas goed hoe klein ze eigenlijk zelf ook nog is, de dierenarts in Sint Niklaas (wat een zustergemeente is van Gorinchem, grappig hè) had haar op nog geen jaar geschat, het zou ons niet verbazen als ze een maand of negen of misschien wel acht is. Ze doet het allemaal wel maar omdat het moet en ze is ook best vaak buiten de bench te vinden. Gelukkig zorgt ze wel goed voor haar kleintjes, zodra de kleintjes piepen sprint ze er naartoe. Ik heb ook heel veel moeite om ze te wegen, dat lukt mij niet zonder gepiep en dan mag ik blij zijn dat ik het gewicht afgelezen krijg voordat ze haar kindje van de weegschaal plukt en teruglegt waar het hoort.
1 opmerking:
wat een prijsfoto!
Een reactie posten