Na lang nadenken hebben we besloten om toch een andere naam voor Nille te bedenken voor zolang ze hier is. Ik had aan DH verteld hoe lang het de vorige keer duurde voordat ze uit haar schulp kroop (ze is in augustus 2011 binnen gekomen en er is een berichtje van april 2012 dat ze aaibaar was, dat heeft dus acht maanden geduurd) en toen kwam hij met de briljante observatie dat als dat bij ons ook zo lang duurt we haar eigenlijk niet meer kunnen laten gaan. Dat had ik eigenlijk ook al bedacht, maar DH is degene die altijd moppert dat we niets mogen houden van de opvangertjes, dat ze met teveel zijn en dat ze alles slopen (en vervolgens doet hij echt alles voor ze), dus die moest dat wel even zelf bedenken.
Geen idee hoe het allemaal gaat lopen, misschien ontdooit ze wel heel snel, of vinden we een huis voor haar met mensen die haar nemen zoals ze is en haar niet forceren, maar als we wachten met het verzinnen van een nieuwe naam totdat we zeker weten of ze zal blijven is het echt te laat en zitten we de rest van haar leven aan een naam vast die wij allemaal helemaal niet leuk vinden.
Het vinden van een naam die door alle vier werd goedgekeurd was nog niet zo makkelijk, ik heb heel wat namen bedacht, maar er was er altijd wel eentje die het 'niks' vond. Toen ik vanmorgen op de grond voor het stereomeubel de krant zat te lezen (dat doen wij heel veel zodat ze in ieder geval aan onze aanwezigheid went) had ik het ineens gevonden. Er stond een heel verhaal in over de dichteres Kira Wuck, met een paar van haar gedichten. Eén van die gedichten was "Finse meisjes":
Finse meisjes zeggen zelden gedag
maar zijn niet verlegen of arrogant
je hebt alleen een beitel nodig om dichtbij te komen
Ik vond dit wel bij haar passen, bij haar heb je bij wijze van spreken ook een beitel nodig om dichtbij te komen, Gelukkig vonden de mannen hier het ook een leuke naam, dus vanaf nu heet ze Kira. Bij Zwerfkat mag je de naam niet veranderen, dus blijft ze als Nille op de site staan.
Op 6 december hebben wij de bench van Kira al opengezet. Ze is er nog een paar dagen in blijven zitten, maar in de nacht van 9 december was het dan zo ver dat ze er uit is gegaan en ze de kamer heeft verkend. Toen wij 's morgens beneden kwamen lag ze op het favoriete plekje van alle bange katten: achter de stereo:
en zo is het nu eigenlijk nog steeds.
Ze vind mensen gewoon nog steeds heel stom, eigenlijk leeft ze 's nachts. Dan komt ze door de hele kamer, dan eet ze goed, drinkt goed, gaat op de kattenbak en wat ze daar produceert ziet er ook netjes uit, dus daar ben ik al heel tevreden over. In een huis leven vindt ze volgens mij wel prima, het is alleen jammer dat daar ook mensen in wonen.
Deze dame heeft erg veel tijd en geduld nodig.
4 opmerkingen:
Ik weet zeker dat het goed gaat komen. Met de liefde en respect waarmee jullie met deze kamertijgers omgaan kan dat niet anders.
Veel liefs van ons allemaal
Ik heb ook zo'n "moeilijke" kater gehad. De hele dag zat hij achter de wasmachine en als bijna iedereen op bed lag, dan kroop hij bij mijn man op schoot om te kroelen!
Ook ik ben ervan overtuigd dat er een dag komt dat deze bijzondere dame zich laat aaien door jullie. En Kira past heel goed bij haar!
Zo is het ook met Mientje onze logeerpoes. 'Snachts komt ze bij ons op bed liggen,maar als er mensen zijn in huis overdag,verbergt ze zich! Ik ben er van overtuigd dat het bij jullie nog eens goed komt, al kan het een tijd duren!
Een reactie posten