Darthje is sinds gisteren bij een vriendin van mij gaan wonen, er woonde daar al een katje van zes maanden dat wel erg alleen was en een vriendinnetje nodig had. Het wegbrengen van Darthje ging goed, ze was al lekker aan de wandel en overal aan aan het snuffelen. Vooral de cavia in zijn hok vond ze erg interessant, daar heeft ze echt met interesse naar gekeken. De andere poes in huis moest nog niets van haar hebben, die zette een hoge rug op en dikke staart en gromde naar haar. Dan ging Darthje een stukje achteruit en daarna ging ze naar haar liggen kijken, op haar gemakje, zo van "wat is er dan? waarom grom jij nu zo?". Tja, Darthje is natuurlijk Sifra gewend, die gromt en blaast altijd naar de opvangkittens en als ze te dicht in haar buurt komen dan deelt ze ook nog wel een mep uit.
Traya en Olivier zijn zaterdagavond verhuisd. Het brengen ging op zich ook goed, alleen ligt dat wat ingewikkelder. Die mensen hebben namelijk een hond: een Drentse Patrijs (een jachthond dus) en daar gaan ze echt een hele introductie mee doen. De kittens hebben natuurlijk nog nooit een hond gezien, dus die moeten daar nog helemaal aan wennen en de hond moet ook leren dat de kittens bij haar roedel horen. Ze hebben een speciale kamer helemaal voor de kittens ingericht zodat ze een veilige uitvalsbasis hebben en die mevrouw heeft een week vrijgenomen van het werk om de introductie in alle rust te doen. Wij waren er toen we ze gisteravond brachten natuurlijk ook bij en dat was ook al spannend voor de hond en dan ook nog kittens die het op een grommen zetten bij het zien van zo'n groot eng beest. Ze (de hond dus) was echt een beetje uit haar doen. Maar ik heb er alle vertrouwen in dat het goed komt, ze hebben ook een konijn dat los in de tuin loopt en dat gaat ook samen met de hond en de hond is ook katten gewend.
Dus nu heb ik alleen Gertrude nog maar, en Sifra natuurlijk:
Gertrude mist haar maatjes nu wel erg. Ze was altijd op zichzelf en trekt nu naar ons, maar niet zoals ik zou willen. Verlatingsangst en met onze handen willen spelen zoals ze met een ander kitten speelde. Ik begrijp echt niet dat er mensen zijn die bewust maar één kitten in huis nemen en dan ook nog te vuur en te zwaard lopen te verkondigen dat hun kitten gelukkig is alleen en helemaal geen andere kat nodig heeft.
2 opmerkingen:
Wat een verandering ineens! Zal wel wennen zijn. Maar het geeft ook een goed gevoel denk ik,dat ze nu op een goede plek zijn!
Fijn dat de kittens een goed huis hebben gevonden. Zal zeker nu een stuk stiller in huis zijn voor iedereen, maar er zullen in de toekomst toch wel weer nieuwe wollenbollen komen?
Vrolijke groetjes Renée
Een reactie posten