Batikken

Eén van de workshop bij de cursus quilten speciaal was batikken (dooe Els van Baarle). Nou vond ik dat op zich heel leuk, maar wat een geknoei en geklieder om de was er weer uit te krijgen. Strijken tussen kranten papier en uitkoken in water leverde stof op die nog steeds een beetje vettig aanvoelde (dat schijnt ook iets te maken te hebben met het feit dat we vanwege de tijd met verf met strijkfixatie moesten werken in plaats van met procionverf trouwens) en dat vond ik maar niks. Nou had ik al van verschillende mensen gehoord dat het veel handiger is om te batikken met "soja was" in plaats van met gewone was (van bijen gemengd met paraffine omdat de soja was er tenminste uit gaat als je klaar bent, dus toen ik bij de quiltshow in Birmingham pakjes'"soy wax" zag liggen, heb ik gelijk een pond meegenomen om het eens uit te proberen. Onder het motto "als je iets koopt dan moet je het gebruiken ook" ben ik toen ik vorige week woensdag toch naar de kringloop ging om nu eindelijk eens die doos spullen weg te brengen die al weken klaar stond, heb ik gelijk gekeken naar iets om het in te smelten. Ik was op zoek naar een elektrische fonduepan want dat zou handig zijn; die hadden ze niet, maar wel een soort miniatuur frietpannetje met een schaalverdeling die begint bij 80°C voor het enorme bedrag van 2 euro dat volgens mij net zo goed toepasbaar was, dus heb ik dat maar aangeschaft.
Eergisteren was het mooi weer, dus heb ik de oude tafel in de tuin afgedekt met plastic en een stuk Ditte stof (een zogenaamde meeloper) en ben maar eens aan het experimenteren gegaan.

Rechts op de hoek zie je het frietpannetje staan, ik heb verschillende keukenspullen gebruikt om de was mee te stempelen en zowel op witte als op lichtgekleurde stof (zoals de roze op de foto) gewerkt. Het spiraalvormige ding (geen idee wat het is, het kostte 20 cent bij de kringloop), gaf het mooiste effect, op de voet gevolgd door een grote metalen aardappelstamper die niet op de foto staat (DH, bij het zien van mijn met was bewerkte stoffen "heb jij de aardappelstamper gebruikt?"). De zwarte aardappelstamper die wel op de foto staat deed het op zich ook wel aardig, hoewel dat wel lastiger was om mee te werken omdat het materiaal veel slechter warmte geleidt dan metaal. Omdat het vrij lang duurde voordat de was smolt en ik 's middags weg moest, kon ik de stof jammer genoeg niet meer in de verf zetten en gisteren was het veel te koud (en dan werkt de procion minder goed), dus hopelijk wordt het nog wat warmer en lukt het nog een keer voorhet winter wordt (binnenshuis verven kon in Tiel wel, maar hier helaas niet meer, in Tiel had ik een oude keuken met een extra blad waar ik dit soort kliederdingen kon doen, hier hebben we een u-vormige keuken waar gewoon geen ruimte is om al de potten met stof in verf neer te zetten). 

The day before yesterday I spent experimenting with soy wax. I really like batik but hate fuss of moving 'normal' batik wax gives, so when I spotted some soy wax at the festival of quilts I bought some right away. Last week I found a little electrical frying pan at the goodwill store to melt the wax in, so the day before yesterday I took some kitchen utensils and started experimenting. Unfortunately I could not put the waxed fabric in the dye that same day because I ran out of time and now it is just too cold and wet, so the actual dyeing will have to wait for better weather.