Dit is mijn quilt "het is gruwelijk".
Het is mijn quilt voor 1 september van De uitdaging, met als thema van tekst naar quilt.
Marjo was aan de beurt om het thema te bedenken. Zij had ook meegedaan aan het project van "Tekst naar textiel" van het Quiltersgilde en was daar zo enthousiast over (en kon toen niet kiezen tussen twee teksten), dat ze dit nog een keer wilde doen en het voor ons als thema heeft uitgekozen. Het formaat moest 40 cm breed en 60 cm hoog zijn en verder waren we vrij om het zo vrij mogelijk in te vullen zolang de inspiratie maar
een tekst was.
Dus moest ik weer een tekst verzinnen om te gebruiken. Mensen die mijn blog volgen weten dat dat de vorige keer een zware klus was, dat viel deze keer reuze mee. Ik heb gekozen voor het gedicht "het is gruwelijk" van Hanny Michaelis en wel omdat dat gedicht toen ik het gedicht wat ik de vorige keer had gekozen voor het eerst zag, daar recht onder stond en ik in eerste instantie dacht dat het maar één gedicht was.
Dit is het, het is weer geen vrolijk gedicht:
Het is gruwelijk.
Alles begint opnieuw
alsof er niets
gebeurd was.
In stekelige takken
kabaal van vogels.
Piepend en krassend zet
het voorjaar in. De wind
plukt aan ontstemde snaren
van hoop en begoocheling.
Er is niets
gebeurd. Alles begint
opnieuw. Het is
gruwelijk.
Ik ben gewoon begonnen met elementen van het gedicht uit te beelden in stof. Eerst de achtergrond, tere groene kleuren beelden de uitkomende blaadjes uit en roze zijn bloesems die je ook veel ziet in het voorjaar:
Daarna gequilt en de bies eromheen (helaas de foto vergeten) en het gekras van vogels (ik wilde eerst vogels maken maar die staan helemaal niet in het gedicht, dus helaas pindakaas).
Ik vond nog een boom, die mocht er wel in voor de takken:
Toen moest het voorjaar piepend en krakend ingaan, daar kwam ik niet goed uit, dus de quilt heeft lang stilgelegen. Uiteindelijk twee stukjes bladmuziek die op een restant van een oudere quilt waar ik boekomslagen van had gemaakt gevonden en erop genaaid:
Oepsie, die takken moesten stekelig zijn en dat zie je niet aan de boom, dus daarom nog maar wat geknipt erop genaaid en toen vond ik hem dus wel klaar, ondanks dat ik niet het hele gedicht had gehad.
