Een waarschuwing voor degenen die het nog niet weten.
Regelmatig lees ik over trieste gevallen van katten, kittens en
volwassenen, die in opengeklapte Franse draai-kiep-ramen de dood vinden.
Je kent ze vast wel, die Franse ramen en balkondeuren. Je kan ze
op twee manieren openen. Helemaal naar binnen toe waarbij de zijkant
scharniert, of de bovenkant schuin naar binnen waarbij de onderkant
scharniert.
Wanneer je je raam schuin geopend hebt, kan je kat vast komen
te zitten en zal door het heen en weer wurmen om proberen los te komen,
zichzelf alleen nog maar vaster wrikken in het wig tussen raam en
kozijn. Met alle gevolgen van dien. Het dier probeert los te komen maar
zakt steeds dieper in de smaller wordende opening, totdat het dier
sterft van uitputting en het afknellen van de buik.
Ja, we hebben wat afgereden deze week. Eerst Obi
wegbrengen en toen de volgende avond (maandag) nog een keer naar
Kortessem om daar 3 poesjes op te halen.
Het zouden katjes van 5
weken zijn, die volgens de melders al zelfstandig zouden eten (dat
hadden ze echt gezegd), maar toen wij daar kwamen schrokken we ons een
rolberoerte. Het waren echt superkleine katjes voor die leeftijd, we
denken dat ze eerder 4 dan 5 weken zijn en dat zelfstandig eten dat
moest niet met een korrel maar met een hele bus zout genomen worden, die
mensen waren ze aan het voeden met een flesje. Ze ontlasten en plassen
nog niet zelf, dus ik moet ze nog wrijven. Maandagavond stonden wij dus
om elf uur bij onze gastgezin begeleidster in Dordrecht op de stoep voor uitleg en spullen want ik had
niets in huis voor zulke kleintjes en echt geen flauw idee hoe dat
moest, dat wrijven. De uitleg was goed, want het lukte in 1 keer en het
kon ook geen kwaad, denk niet dat die mensen ze hebben ontlast, want het
leek wel een dijkdoorbraak, zoveel kwam er uit. Gelukkig hadden ze ook
gelijk ontlasting.
De kittens zijn gevonden in een paardenwei in
Herderen. Een mevrouw hoorde katjes schreeuwen, 1 van de katjes, Olivier
(paste wel bij de andere namen), had zo'n honger dat hij al uit het
nestje was gegaan, daardoor kon die mevrouw het nestje vinden. In het
nestje zaten nog 3 katjes, twee levende, Traya (ook een karakter uit
Star Wars, had mijn oudste nog te goed) en Gertrude (verzonnen door die
mevrouw) en een dode in staat van ontbinding. De moederpoes was nergens
te bekennen. Gertrude lag onder het dode kitten en was al overdekt met
maden en vliegeneitjes. Die mevrouw heeft echt heel daadkrachtig
opgetreden, ze heeft alle maden en eitjes eraf gehaald en is met
alledrie de kittens naar de dierenarts gegaan. De kittens niezen
alledrie en Gertrude en Olivier hebben ontstoken oogjes, daar worden ze
voor behandeld.
De kittens hebben alledrie ondergewicht, toen ze kwamen wogen ze 298 (Gertrude ), 324 (Traya) en 380 gram (Olivier).
Ze
hebben alledrie na elke voeding geplast en ook alledrie al 1 of meer
keren gepoept, gisteren dun, vandaag stevige drollen. Hun buikjes zijn
dik en hard, ze hebben waarschijnlijk ook wormen. Die dierenarts waar
die mevrouw heen was gegaan heeft ze ook stronghold gegeven (want ze
zaten onder de vlooien), eigenlijk mocht dat helemaal niet met dat
gewicht, maar hopelijk werkt het ook tegen de wormen.
Ze krijgen nog
een flesje (had ik ook nog nooit gedaan, ik leer een hoop zo).
Gistermorgen heb een bordje met half kittenvoer, half melk neergezet,
Gertrude en Olivier gingen eten, Traya snapt het nog niet.
Hier een filmpje van het eten, ze waren wel een 'beetje' vies naderhand....
Ze
slapen veel maar lopen ook al door de bench, zelfs Gertrude. Ik heb het
schoenenmandje neergezet met een kruik er in, ze gaan voor de kruik
liggen, dus koud zullen ze het niet hebben.
En hier alvast de eerste foto, het katje dat je aankijkt is Gertrude:
Inmiddels zien ze er al wel wat beter (schoner!) uit hoor.
Vorige week donderdag plaatste Zwerfkat in Nood dit superlieve filmpje van Obi op facebook:
Er wordt gezegd dat dit soort filmpjes helpt bij de plaatsing en dat klopte in dit geval wel, iemand uit Brussel zag het en werd spontaan verliefd op haar. Ze moest wel even slikken toen ze hoorde dat Obi helemaal in Gorinchem zat, maar de liefde was zo groot dat afstand geen belemmering was. Op zondagmiddag kwam ze kijken met haar vriend en ze hadden alletwee een hele grote klik met Obi. Obi kwam bij het spelen met een verenstokje achter
de stereo vandaan en ze mochten haar aaien, dat is normaal nooit bij
haar.
Dus hebben we haar zondagavond al weggebracht.
Lieve Obi, toen
je bij ons kwam was je ondervoed, je was een week of acht maar woog nog maar
424 gram en o wat was je bang! Een mevrouw vond je in haar achtertuin, we weten
niet hoelang je moederziel alleen hebt rondgedoold, maar dat moet wel een
tijdje geweest zijn, anders was je nooit zo klein en mager geweest. Gelukkig at
je graag en veel van het lekkere eten dat je van ons kreeg, dus al snel werd je
een flinke meid. Toen je hier een weekje was en heel veel aaitjes had gekregen,
was je ook niet meer bang meer voor mensen, in tegendeel, je was gewoonverslaafd! Aan aaien en knuffelen, daar kan
je echt geen genoeg van krijgen. Als je mij zag dan zei ijezachtjes miauw, miauw, til mij op, aai mij
en als ze dat dan doet dan ging je spinnen en kopjes geven.
Je was echt mijn
vriendinnetje, dus toen de dag kwam dat ik je moest laten gaan naar je nieuwe
baasjes was dat wel even moeilijk. Nu ben je verhuisd naar mensen die jou ook
lief vinden en die jou ook heel veel willen aaien, dat was wel even schrikken
voor je, maar je was er al snel achter dat die mensen ook gewoon leuk en lief
zijn en je alle aaitjes en knuffels willen geven die je nodig hebt. Ik hoop dat
je er nog heel lang van kan genieten en een mooie grote poes zult worden.
wat zijn dat toch een leuke blokken, ik zit nu te twijfelen of ik niet gewoon de hele quilt met die blokken had moeten doen, alleen als ik dat nu nog wil dan moet ik wel heel veel uithalen, want er zitten er al een flink aantal aan elkaar.
Dit is mijn quilt Fields of Honour II. Hij was geselecteerd voor de tentoonstelling van Ricky Timms, waar ik echt heel trots op was, maar waar hij helaas niet heeft kunnen hangen omdat hij een paar weken vermist is geweest in de post. Gelukkig is hij weer terecht gekomen, dubbel gelukkig eigenlijk want toen ik nog dacht dat hij alleen maar te laat was, had ik hem ook al opgegeven voor de artquilts bij de algemene tentoonstelling van het quiltersgilde. Daar was hij voor aangenomen, en daar hoef je je quilts niet per post heen te sturen, dus hing hij vorige week in Deventer.
Jammer genoeg mag je van het quiltersgilde geen foto's van quilts op de tentoonstelling laten zien, dus ik kan alleen mijn eigen quilt laten zien.
Hij is helemaal gemaakt van mijn eigen handgeverfde stoffen, machinaal gepatcht en gequilt en is een 'echte' quilt, dus met een voorkant, achterkant van stof en een tussenvulling.
Voor degenen die ook in Deventer geweest zijn en zich misschien afvroegen wat "Honair" betekent: helemaal niets, ik zal wel niet duidelijk genoeg hebben geschreven want het moest gewoon Honour zijn (eer dus).
Ik heb ze op mijn blog gezet omdat ze me eigenlijk in de weg staan, misschien kan ik er nog iemand anders blij mee maken. Ik hoef er niet veel voor terug, 3 rollen carnibest of een zak kwalitatief goed kattenvoer zoals Hills of Porta21 (per machine) voor de kittens zou wel fijn zijn.
Vond het weer eens tijd voor nieuwe foto's van de katjes.
Samen in de krabpaal (zou Obi zo nou lekker liggen?):
en zo achter het raam durft Sifra wél dichtbij de kittens te komen:
Ze zijn dus echt enorm gegroeid sinds ik ze heb, beiden wegen nu meer dan 2 kilo. Geweldig natuurlijk, alleen jammer dat het nu niet meer echt kleine kittens zijn (en dat willen mensen wel).
Voor alletwee is er een doorverwijzing geweest, voor Darthje is er zelfs iemand op bezoek geweest die het helaas voor zichzelf heeft verpest door te liegen over dat de klik er niet was (er was een andere reden dat ze twijfelde, daar ga ik verder niet op in, maar het vertrouwen was helaas te ver beschadigd), voor Obi is het bij een telefoongesprek gebleven.
Morgen ga ik trouwens naar Deventer naar de algemene tentoonstelling van het quiltersgilde en naar de tentoonstelling van Biezenmortel in de Latijnse school (DH en de kinderen blijven gewoon thuis).
